The Chronicles of Riddick: Assault on Dark Athena

Takvimler 2004’ü gösterdiğinde büyük bir sürprizle karşılaştık. Bu sürprizin adı Chronicles Of Riddick: Escape from Butcher Bay’di. En iyi olmayı bırakın, çizgi roman veya film uyarlamaları nadiren vasatı aşabilirlerdi. Escape from Butcher Bay önyargıları müthiş atmosferi, harika sesleri ve başlı başına sanat eseri sayılabilecek modellemeleri ile parçalayıp geçti. O artık FPS türünün parlayan yıldızıydı. 2009 olduğunda anti-kahraman Riddick geri döndü. Dark Athena, Butcher Bay’in devamı olacaktı. Peki eski oyunun başarısını tekrarlayabilecek mi, yoksa gölgesinde mi kalacak?

"Hadi gitsene yahu işine, bende yukarı çıkayım! Saklanacağım diye kollarım ağrımaya başladı."
Butcher Bay, grafiklerinden çok gerilim dolu atmosferi ve karanlık mekanıyla dikkat çekip, oyun severleri adeta başına çivilemişti. Ne yazık ki Dark Athena biraz daha farklı bir yol izliyor. Devam oyunu, muhteşem atasıyla karşılaştırıldığında daha monoton bir ortam ve atmosfer sunuyor. Escape From Butcher Bay’in teknik özellikleri tazelenmiş. Hatta Dark Athena, HD’ye bile uyum sağlayabilir. Ancak motor biraz olsun yaşını gösteriyor. Karakter modellemeleri biraz fazla sert. Zaman zaman düşük kaliteli kaplamalar da ortaya çıkabiliyor. Buna karşın ışıklandırma ve gölgelendirme efektleri son derece kaliteli. Piyasaya çıkışının üzerinden 5 yıl geçmesine rağmen, pek az oyun Escape From Butcher Bay’in atmosferine yaklaşabilir. Dark Athena bunu tam olarak sunamamasına rağmen FPS’ler içinde iyi olanlardan biri sayılabilir.

Buraya gelenler umudu arkanızda bırakın

Butcher Bay hapishanesi bir çeşit galaksiler arası Alcatraz. Affetmez, merhamet göstermez, umutları yok eder ve karanlığa boğar. Fakat Dark Athena’da yöneteceğiniz karakterin Richard B. Riddick olduğunu kesinlikle unutmayın. Irkının sonuncusu, evrende çok az varlığın karşısına çıkmayı göze alabileceği bir karakter. Karanlık onun saatidir. Vazgeçmez, umut veya umutsuzluk belirtileri göstermez ve geceden hiç mi hiç korkmaz. Riddick, Butcher Bay gibi bir hapishaneden kaçmanın nasıl olacağının farkında. Bu Dark Athena’da her şeyiyle hissediliyor. Pek çok yeteneğini uyum içerisinde ve akıllıca kullanmak zorunda. Oyuna sadece yumruklarınızla başlıyorsunuz, ama kısa bir süre içerisinde bıçaklar, tüfekler, pompalılar ve hatta topuzlarla dolu dev bir silah deposuna kavuşuyorsunuz. Riddick her şarta uyum sağlayabilmesine rağmen, karanlık ortamlarında evinde gibi hissediyor. Gölgelerde süzülmek, suikastçı taktikleriyle adam öldürmek onun işi.

"Düşmanlarımıza arkadan yaklaşıp, onları gafil bir biçimde haklayabiliriz."
Pek az oyun Escape From Butcher Bay’in dengi olmasa da, Dark Athena’daki gibi bir mekan atmosferi sunabilir. Yapım boyunca ilerledikçe adeta Butcher Bay’in kendi canı olduğunu hissediyorsunuz. Yanınızda yolculuk eden mahkumlara emirler ve görevler verebiliyorsunuz. Seslendirmelerin muhteşemliği tüm oyun karakterlerini gerçeğe taşıyor. Duvarların ardından gelen çığlıklar bile umutsuzluğu ifade ediyor. Dark Athena’nın tansiyonu oyunda ilerledikçe artıyor.