Mortal Shell İnceleme

2017 yılında kurulan Cold Symmetry tarafından geliştirilen Mortal Shell, Dark Souls (ve yakında Playstation 5 sahiplerinin de tanışacağı Demon Souls) oyunlarının sevdiğimiz sistemini, Unreal Engine 4 motorunun gücü ile bizlere sunmayı vadediyor. Ellerindeki oldukça zor bir görev. Cold Symmetry hem türün ruhunu kaybetmeyecek şekilde hareket etmeli hem de basit bir kopya olmamak için oyuna orjinal şeyler eklemesi gerekiyor. Oyun bu işi oldukça iyi yapmış gibi duruyor.

Mortal Shell İnceleme

Mortal Shell insanımsı bir karakteri kontrolümüze vererek başlıyor. İsmimiz, cinsiyetimiz ya da herhangi bir yeteneğimiz bulunmuyor. İnsanlığın tükenip yok olduğu diyarda, zincirlere vurulmuş bir varlığa yardım etmek için çevreyi araştırıyor, unutulmuş tapınaklarda saklanan değerli maddeleri geri getirmeye çalışıyoruz.  

Souls-like oyunlar hikaye anlatımları ile değil oynanışları ile öne çıkar. Dünyanın hikayesi ve karakterimizin bir amacı vardır ama bunu derinlemesine öğrenmek tamamen oyuncunun elindedir. Bu oyunda da benzer bir durum var. Foundling adı verilen ana karakterimiz dünyanın şu anki durumuyla ilgili hiçbir bilgiye sahip değil. Diyarda hayatını kaybetmiş savaşçıların bedenlerini kullanarak ilerlerken, onların hatıraları sayesinde dünyayı tanıyoruz. Zaman zaman bize saldırmayan birkaç canlı varlık da ufak ayrıntılar sunuyor.

Fazla uzun olmayan bir oyun için yeterli sayabileceğimiz bir hikaye. Çok fazla şaşırtıcı olay olmasa da, ben keyif almayı başardım. Hangi beden ile gittiğimize bağlı olarak farklı tepkiler veren NPC karakterler olması da güzel bir ayrıntı. 

Tehditler Karşısında Kaya Gibi Duruş

Oyunun merakla beklediğimiz kısmına gelelim. Mortal Shell birçok açıdan Dark Souls’a benziyor. Çift elli kılıcı elimize alıp, düşman etrafında dönerek darbe indirmeye çalışırken, Dark Souls’da benzer bir karakter ile oynuyormuş hissine kapıldım. Bunu kötü anlamda söylemiyorum, dövüş sistemi çok güzel olmuş. Dövüşler oldukça keyifli. Düşmanlar ile birebir çatışmaya girmek ya da gürzümüzü savurarak düşmanları topluca biçmek mümkün. Yine de çok önereceğim bir seçenek değil.

Düşmanlarımız yüksek hasar verme kapasitesine sahip ve oyunda herhangi bir iyileştirme iksiri bulunmuyor. Etrafta bulabileceğimiz mantarlar ve yiyecekler sayesinde canımızı bir miktar toparlayabiliyoruz ama dövüş sırasında asıl kurtarıcımız parry mekaniği. Zincirlenmiş olandan aldığımız mühür sayesinde düşmanın saldırısını son saniyede durdurup karşı saldırı yaparak bir miktar can kazanabiliyoruz. Zorunlu değil ama sinir stres sahibi olmak istemiyorsanız bu mekaniğe alışmanız gerekiyor. 

Karakterimizin kullanabildiği “Harden” yeteneği, oyunu diğer souls-like oyunlardan ayıran bir diğer özellik. Oyunda herhangi bir kalkan bulunmuyor, saldırılar karşısında kendimizi savunmak için yalnızca iki seçeneğimiz var. Parry yapmak kaybettiğimiz canın bir kısmını geri almak için ideal olsa da, her saldırıyı savuşturmak mümkün değil. “Harden” burada devreye giriyor. Tamamen taşa dönüşmemizi sağlayan bu yetenek sayesinde, ne kadar kuvvetli olursa olsun, her saldırıyı durdurabiliyoruz. Tam düşmana saldırırken bu yeteneği kullanıp, düşmanın darbesini sektirerek saldırımızı tamamlamamız da mümkün. Bekleme süresini doğru kullandığınız takdirde oyunu darbe almadan bitirmek bile mümkün. (Oldukça zor ama mümkün) Yine de “Harden” yeteneğine fazla güvenmemekte fayda var. Çünkü bazı düşmanlarımız da bu yeteneği kullanabiliyor. 

Oyunda ne olduğu bile belli olmayan bir varlığı kontrol ediyoruz. Eğitim bölümü olarak da geçen sisli diyarda yediğimiz dayağın ardından canımız azalmış bir şekilde gerçek dünyaya geliyoruz. Burada karşılaştığımız ilk şey ise mağlup edilmiş bir savaşçının bedeni oluyor. Karakterimiz hayatını kaybetmiş savaşçıların bedenlerine girip, hatıralarını kendisininmiş gibi görebiliyor. Bu sayede hem bedenlerin geçmişlerini öğreniyor hem de sahip oldukları teknikleri kullanabiliyoruz. Bu bedenler Shell olarak geçiyor.