The Division’ın standından çıktığım gibi randevum olan bir sonraki oyunu denemek için Rainbow Six: The Siege’in VIP girişine doğru yöneldim. Oyunun başında uzun bir kalabalık beklemekteydi ancak ben önceden randevum olduğu için basın kartımla beraber imrenen bakışlar arasından süzülerek oyunun gösterildiği odaya girdim. 4 gün önce pazar günü Ubisoft stüdyolarında gördüğüm sunumun aynısıydı bu. TerroHunt isimli yapay zekâya karşı kendi seneryonuzu ister manuel ister rastgele olarak tasarlayabileceğiniz bir coop moduydu. Senaryo gereği özel timin Fransız Konsolosluğu’nda bulunan 2 adet bombayı etkisiz hale getirmeleri gerekiyordu. Oyunu önce geliştirici ekipten 4 kişi canlı bir oynanış videosu gösterdiler Ancak bundan sonrasında kontrol bize geçecekti.
Ekip liderleri Ubisoft kitle yöneticisi ve geliştiricileri olmak üzere 4'erli takımlara ayrılarak bilgisayarların başına geçtik. Son model Razer marka bir PC’de ister Mouse klavye, ister Xbox One kontrolcüsü seçeneklerinden birini seçerek oynayabiliyorduk. Açıkçası ben hem odanın loş olması hem de daha rahat etme tercihimden dolayı kontrolcüyle oynamayı seçtim. Çıkışında 20 adet olacak sınıflardan sadece 7'si bu demoda oynanabilir durumdaydı. Ben işin eğlenceli kısmına yönelip “demolisher” karakterlerinden birini seçerek oyuna dahil oldum.
He ne kadar geliştiriciler önümde biri konferansta ikisi de önümde olmak üzere 3 defa aynı demoyu son derece koordineli olarak hatasız oynadılarsa da en son maçlarında görevi tamamlamalarına rağmen tüm takım telef olmuştu. Bakalım biz böyle bir durumda ne kadar başarılı olabilecektik.
Görevin başlamasıyla olan oldu. Önce çatıya kanca atarak tırmandık ve binanın arka tarafına geçtik. Oradaki pencerelerden birini patlattığımda kulaklarım patlamanın yıkım etkisi ve sonrasında bir ıslık sesiyle sarsıldı. Gerçekten o zaman atmosferin tadını almaya gerçek anlamda başladım. İçeri girdiğimizde ekibi hızlı bir kargaşa ve telaş sardı. Ben ve Ubisoft’daki abla (ki ben kendisine bundan sonra böyle hitap edeceğim) aşağı taraftaki bombaya yöneldiğimiz sırada ekipteki diğer 2 kişi ise üst katlara yöneldi. Tam ben arkamda ne olduğunu unutup ilk teröristi indirdiğim sırada yukarıdaki arkadaşların başlarının belada olduğunu fark edip hızlıca yukarı çıktık.
