Desperados 2: Cooper's Revenge

İlk Commandos’u hatırlar mısınız? O zamana kadar hiçbir oyunda görmediğimiz kalitede ve zorlukta stratejik öğeler sunmuştu bizlere. Her biri kendi dalında uzmanlaşmış askerlerimizi düşman sınırlarının ardında gizlice ilerletir, yakalanmamak için plan üstüne plan yapardık. Çok beğenilen Commandos teması zamanla kült bir yapım halini aldı ve kendi türünü oluşturdu. Daha sonra ise aynı oyun sistemini işleyen ancak bu sefer tüm hikayesi Vahşi Batı’da geçen Desperados geldi. İlk bakışta Commandos klonu olarak durması ister istemez insanlara bir önyargı oluşturdu. Fakat içerdiği bol aksiyon, Commandos’ta olmayan bazı ek özellikler ve özellikle de döneme göre üst düzeydeki iki boyutlu grafikleri ile vazgeçilmez oyunlar arasında yerini aldı.

Aradan uzun zaman geçmeden Desperados’un devam oyunu duyuruldu. Üstelik bu sefer tamamıyla üç boyutlu grafiklerle süslenerek ilan edildi yeni versiyon. Tıpkı ilk bölümde olduğu gibi yine acımasız stratejik kuralları içinde barındıracak, ayrıca yenilenen grafikleriyle de adından söz ettirecekti. Geçtiğimiz haftalarda piyasaya sürülen Desperados 2’yi hiç vakit kaybetmeden edindim ve bir güzel oynamaya başladım. İlk intiba olarak yenilenen grafikleri göze gayet güzel görünse de üçüncü boyuta geçmesi nedeniyle eski büyüsünü biraz kaybettiğini söyleyebilirim.

Baştan yarat grafiklerimi

Desperados 2’nin genel olarak temasında bir değişiklik yok. Yine oyunumuz Vahşi Batı’nın en kanunsuz kasabalarında geçiyor. İzlediğimiz ilk video ile ana karakterimiz John Cooper’ın kardeşine düzenlenen tuzağa şahit oluyoruz. Ardından intikam almak için hemen yola koyuluyoruz. Hikâyemizde öyle çok yaratıcı yenilikler yok, ama olması da gerekmez çünkü bize asıl lazım olan stratejik karar vermemizi gerektirecek oyun stili hala yerli yerinde duruyor.

Kontrolleri elimize alır almaz üç boyutlu dünyanın kapılarını aralamış oluyoruz. Temel olarak Desperados yapısı bozulmamış ama üç boyut oynanışı derinden etkilemiş diyebilirim. İlk olarak kuş bakışı kameradan tıpkı ilk oyunda olduğu gibi ilerleyebiliyoruz. Hem kamerayı dilediğimiz yöne çevirebiliyoruz hem de istediğimiz kadar yakınlaşıp uzaklaşabiliyoruz. Yine ekranın alt kısmında karakterlerimizin portrelerini görüyor, yine sol üst köşede seçili olan karakterimizin özelliklerine tıklayabiliyoruz. Açıkçası kuş bakışı kameranın üç boyutlu olmasında kötü bir yan yok. Hatta iyice düşmanlarımızı kontrol etmek için çevreye bakış yapmamızı sağlayacak kadar esnek olması da güzel.

İkinci seçenek olan omuz kamerasına geçtiğimizde ise işler epey değişiyor. Görsel yönden ve oyunun aksiyonu bakımından pek çok artı sağlasa da gerçekçilik bakımından eksi yanları beraberinde getirdiğini söylememiz lazım. Çünkü yukardan bakıldığında birkaç metre ileride çaprazımızda olan düşmanın bizi görmemesi doğal duruyorken, omuz kamerasıyla bakınca hemen yanımızda duran düşmanın bizi fark etmiyor oluşu insana saçma geliyor.

Oyunun yapısı gereği adım adım ilerlememiz ve düşmanları teker teker, sessizce öldürmemiz gerekirken, eğer nişancılığımıza güveniyorsak omuz kamerasına geçip tıpkı FPS oynuyormuş gibi herkesi kurşundan geçirebiliyoruz. İyi bir köşe bulmamız halinde düşmanları üzerimize çekerek herkesi bir bir öldürebiliriz. Açıkçası bu olay o bildiğimizi Desperados stratejisine çok uzak kalıyor ve oynanışı epeyce kolaylaştırıyor. Bazen sadece bir karakterle bile bölümü tamamlamanıza imkân sağlıyor.

Baştan yarat karakterlerimi

Gelelim karakterlerimize. Desperados oyununda tüm stratejik planlarımızı oluşturacak öğelere olan karakterlerimiz her biri başka konuda uzman olmuş insanlardan oluşuyor. Dolayısıyla karakterlerimiz ile bütünleşmeden ve onların yapabildiklerini iyice öğrenmeden bölümleri kolayca geçemeyebiliriz.