Bir oyun konsolu almanın en iyi bahanesi herhalde daha çok çeşitli spor oyunları ve aksiyon oyunlarıdır. Yapılan anlaşmalar ile bu tarz oyunlar pc ortamına ya hiç çıkartılmazlar yada konsol için üçüncü oyun çıktığında pc için ilk oyun çıkar. Sonuç olarak pc kullanıcıları bu tarz oyunlardan doğru dürüst yararlanamazlar. Konsol için yapım aşamasının sonlarına gelinen Dead to Rights II: Hell to Pay'in ardından nihayet oyunun ilki pc ortamına çıkarıldı. Buna da şükür...
İntikam ateşi
Jack Slate kendi halinde bir şehir polisidir. Tek artısı Max Payne gibi karizmatik olması ve istediği zaman atıl kurt diyebileceği eğitimli bir köpeği olmasıdır. Günlerden bir gün karizmatik polisimizin babası öldürülür ve maalesef buna engel olamaz. Çok tanıdık bir konu değil mi? Olsun. Jack intikam yemini eder ve bu büyük mafyayı tarih kitaplarına gömmeye ant içer. Görüldüğü üzere konu gayet kıt. Gel gör ki oynadıkça konu inanılmaz şekilde dallanıyor. Örneğin daha oyunun başları sayılabilecek bir yerde polisimiz hapishaneye düşüyor ve rozeti elinden alınıyor. Hapishaneden kaçıp bir kaçak oluyor. Bunun gibi bir sürü aksiyon var konuda. O bakımdan konu güzel olmuş diyebilirim.
Shadow tut oğlum
Oyunda Jack Slate karakterinden zira sadık köpeği olan Shadow'uda yönetiyoruz. Bazı bölümlerde gerçekten çok yardımcı oluyor. Bombaların bulunması, bazı girişlere arkadan dolaşıp kapıyı açması gibi bir çok yerde yeteneklerini konuşturuyor. Konudan da anladığınız üzere oyun üçüncü gözden oynanıyor. Fakat kontrollerde oyunun konsoldan uyarlanması sebebi ile bazı aksaklıklar, sorunlar var. Öncelikle birini vurmak istediğinizde otomatik kilitlenme sistemi var. Yani siz o kişiye dönmeden otomatik kitlenmeyi çalıştırdığınızda karakter bir anda arkasını dönüp sadece o kişiye odaklanıyor. Aslında güzel bir olay fakat kime vurmak isterseniz ona vuramıyorsunuz. Devamlı odaklanmayı değiştirmeniz gerekiyor. Çok büyük bir sorun değil fakat alışana kadar can sıkıyor. Bunun yanında konuyla alakalı olarak oyunun bir çok yerine ufak oyunlar eklenmiş. Doldurmanız gereken barlar yada tutturmanız gereken yön tuşları gibi. Bazıları zevkli fakat bazıları geçilemediği için sıkıyor.
Uçarım, kaçarım, akıllıyım...
Max Payne'in çıkmasından sonra özellikle Slow Motion denilen efekt bir çok aksiyon oyununda yerli yersiz kullanıldı ve hala daha kullanılmakta. Fakat benim gözlemlediğim oyunlar arasında bu işi Dead To Rights kadar sağlam becerebilen yoktu. Bunun yanında yakın dövüş olarak daha Enter The Matrix çıkmamışken ortalıkla bu oyun vardı. Ayrıca daha insanları zırh olarak kullanma olayı Splinter cell ile karşımıza çıkmamışken gene bu oyunda vardı. Yani anlayacağınız Dead To Rights 2002 yılında konsol için çıkmıştı ve bu tür aksiyonları içinde barındırıyordu. Bundan ötürü de bir çok yerden yılın aksiyon oyunu ödülünü almıştı. Hani ilk defa görenler direk bu oyun şunun kopyası bunun kopyası felan diyebilirler onlara kulak asmayın çünkü o oyunlar yokken bu oyun vardı. İlginç bir durum tabi ki. Bahsettiğim gibi yakın dövüş sahneleri çok filmvari olmuş. Gard aldığınızda karakter yumruklardan kaçıyor ve karşılık veriyor. Oynarken çok büyük bir keyif yani yakın dövüş. Silahlı olduğunuzda ise kullanabileceğiniz 10'a yakın silah var ve bunların hepsinin kendine göre hasarları, hasar mesafeleri var. Bir çok oyuncuyu mest eden aksiyon ise yangın tüplerini kalabalık bir düşman ordusuna fırlatıp tüp havada iken Slow Motion moduna geçip tam zamanında patlatıp ortamı dağıtmaktı. Yani oyun sizin keşfetmenizi bekleyen bir çok aksiyonu bünyesinde barındırıyor. Bunlardan yola çıkarak deyebiliriz ki Dead To Rights soluk kesen ve devamlı aksiyon olan bir oyun.
