Kirby's Return to Dream Land Deluxe inceleme

Pembe puf görünümüyle hafızalarımızda yer edinen Kirby, Nintendo GameBoy döneminden beri platform türüyle karşımıza çıkmaya başladı. Günümüzde de karşımıza çıkmaya devam ediyor, öyle ki yakın zamanda Kirby and the Forgotten Land’ı da incelemiştik. Zamanla pinball, tetris benzeri mini oyunlara da yönelmeye başlayan seri, 2005 sonu için Gamecube konsoluna özel bir oyun duyurdu ancak geliştirmeden daha sonra vazgeçildi ve bu oyun 2011’de bir sonraki Nintendo konsolu olan Wii’ye “Return to Dream Land” adıyla çıkarıldı.

Switch'e özel oyun Kirby's Return to Dream Land Deluxe incelemesi

Bugün de, Kirby's Return to Dream Land Deluxe inceleme yazımızın da konusu olan, yeniden yapımını Nintendo Switch’in özel oyunu olarak görüyoruz.

Peki hikaye?

Maceramızın başlangıcından bahsetmek gerekirse, Kirby ve arkadaşları bir gün portaldan geçen Lor Starcutter isimli uzay gemisinin yere çakılmasına tanıklık ederler, panikle içeri girdiklerinde de yerde baygın yatan bir uzaylı! Tabi uzaylı kendine gelir gelmez uzay gemisini kontrol eder ancak geminin beş önemli yapı taşının kaybolduğunu görür, bir de üstüne 120 enerji küresi de yoktur.

Buna ah vah ederken, Kirby onun bu durumuna üzülüp arkadaşlarıyla yardım etme talebinde bulunur ve böylelikle sevimli uzaylımız Magolor’ı kendi gezegenine gönderme serüvenimiz başlar. Oyunun hikayesi büyük küçük herkesi bu türde bir oyuna çekebilecek cinsten. Şahsen benim içimdeki yardımsever kişiliği ortaya çıkardı diyebilirim. Bir de “Acaba bulduktan sonra gidecek mi? Gidemeyecek mi? Nolacak bu uzaylıya?” derken oyuna merakla devam edebileceksiniz.

Düşler ülkesine mi dönüyoruz?

Serinin ilk oyunu, “Kirby’nin Düşler Ülkesi”ni, düşündüğümüzde verilen mesajı tahmin etmek güç değil. “Biz ilk oyundaki geleneksel ögelerimize yer veriyoruz” demek istendiği aşikar. Tamam geleneksel ögeler, nostalji falan diyorsun da nedir bunlar? 2.5 boyutlu bir side-scrolling platform oyunu ile karşı karşıyayız, tam da retro bileşenleri!

Hikaye kısmında uzay gemisinin beş parçasının kayıp olduğundan bahsetmiştik, bu parçaların her biri farklı seviyede. Tabi seviyelerin de kendi içinde dörder beşer bölümleri mevcut. Yine tipik retro oyunlarında olduğu gibi bu seviyelerin ve bölümlerin biri tamamlanınca sıradaki açılıyor. Toplamda sekiz seviye var. Burada “Ama beş parçaya beş seviye değil mi? Üç bölüm nereden çıktı?” diye düşünebilirsiniz eski oyunu oynamadıysanız, burası sürpriz olsun.

Bölümlerde de önümüze çıkan düşmanları öldürelim bitsin de değil sadece. Yine hikaye kısmında bahsettiğim 120 enerji küresini toplayabiliyoruz ve eski oyunlardaki gibi puan işlevi gören yıldızlar, sağlık arttırıcı yiyecekler, canlar da var. Can demişken canımız iki aşamalı bir sağlık barından oluşuyor.

Oynanış olarak da özünü taşıyan bir oyun olmuş, karakterin yetenekleri de bunun için güzel örneklerden sayılabilir. Kirby’nin akla gelen ilk yeteneği düşmanlarını soluyarak yutup sonrasında onları yıldız olarak geri fırlatması ve bu şekilde hasar vermesi olsa da, aynı zamanda bazı düşmanlarını yuttuğunda onların yeteneklerini de kopyalabiliyor.

Bir kardan adam yuttuğunda onun gibi buz üfleyebiliyor veya bir kirpi yuttuğunda onun gibi alan hasarı veren dikenlerini ortaya çıkarabiliyor. Nefesini üst üste tutarak gökte süzülmesi de var tabi ki. Müzikler biraz daha retro-modern karışımı olsa da, ses efektleri sizi çocukluğunuza götürebilir.

Yakınlarınızla oynayacak oyun arıyorsanız birebir

Oyun dört kişiye kadar co-op oynanabiliyor. Bana sorarsanız oyunu keyifli ve almaya değer yapan en önemli şey de bu. Tam böyle yeğenlerle, kuzenlerle, arkadaşlarla evde oturup oynama oyunu, en azından oynarken bu enerjiyi aldım. Ben bir çift joy-con sahibi olduğum için yeğenimle oynadım. Dört kişi olsaydık eminim daha da eğlenceli olurdu.

Bu arada çevrimiçi co-op desteği bulunmuyor. Hazır yakınlarımızla oynamaktan bahsetmişken diğer karakterlerden de söz edeyim: King Dedede, Meta Knight ve Bandana Waddle Dee. Bu karakterler Kirby gibi yetenek kopyalayamıyor ama ona göre kendilerine özgü silahları var.

Ninja yetenekleri taşıyan Bandana Waddle Dee’nin mızrağı, King Dedede’nin balyozu, Meta Knight’ın kılıcı derken güzel bir ekip olunabilir. Ama istenirse ekipteki herkes Kirby de olabilir. Yetenek kapma konusunda fena rekabet oluşabilir ancak, benden demesi.

Buraya kadar her şey 2011 yılındaki versiyonuyla aynı görünüyor, bu “Deluxe” sürümünün farkları neler?

2011’deki oyunun grafikleri hiç fena olmasa da, yeniden yapımıyla yan yana koyduğunuzda geliştiğini görebilirsiniz. Aşırı büyük farklar var diyemem. Bunun yanı sıra derinlik artışı, tasarımların detaylanması, pikselleşmenin ortadan kalkması dikkat çekiyor.

Zorluk kısmına gelirsek oyunda herhangi bir zorluk seviyesi yok ancak bu yeniden yapımında gelen bir özellik var: Yardımcı Magolor Modu! Bu modu açarsak Magolor zor durumda kaldığımızda bize yardım ediyor. Örneğin boss ile karşılaştık ve can barımızın sonuncusundasınız. Magolor hemen yetişip kafamıza gözümüze yetenek veya sağlığımız artsın diye yiyecek atmaya çalışacaktır.

Bunun dışında bir yerden düştüğümüzde Magolor bizi kollarının arasına alıp güvenli bir yere bırakıyor. Bu mod gerekli mi derseniz çoluk çocuk ailecek oynayacaksanız cevabım “evet” ama bir yetişkin olarak tek başınıza oynayacaksanız gerek duymayabilirsiniz. Oyun bu mod olmadan da fazla kolay, buna bölüm sonu boss’ları dahil.

Aile oyunu kategorisinde olduğu için ben kolaylığını makul görüyorum. Sadece belki boss kısımları bir tık zorlayıcı olabilirdi, çünkü pek çok karşılaşmayı sadece üst üste vuruşlarla geçme imkanım oldu. Ayrıca seviye zaten bu kadar kolay, bir de üstüne co-op oynandığında bu seviye daha da kolaylaşıyor.

Deluxe ile gelen şeylerden biri de Merry Magoland Parkı. Tahmin edersiniz ki burası oyunun ana senaryosu dışında kalan, eğlenmek için ayrılan bölümü. Burada yakınlarınızla dört kişi oynayabileceğiniz rekabetçi mini oyunlar mevcut, kişi sayısı yetersizse ona göre yapay zeka imdadınıza yetişiyor. Mini oyun sayısı fazla olabilirmiş diye düşünsem de her türden oyun koymaya da çalıştıklarını söylemem lazım.

Bir mini oyunda birbirinizi parkurdan atmaya çalışıyor, ötekinde görseldeki resmi alanda önce bulan kazanıyor. Yani çeşit çeşit! Ayrıca Kirby’nin eski oyunlarını biliyorsanız bazısını tanıdık bulabilirsiniz, Crackity Hack’i yeni nesil grafiklerle görmek beni sevindirdi şahsen. Bu arada oynayacak biri olmasa bile mini oyunlar üç tane yapay zekaya karşı da çok keyif veriyor, hem ana senaryonun aksine zorluk seviyesi var.

Merry Magolor Parkı’nda sadece mini oyun yok, oyunda kozmetik olarak takabileceğiniz maskeler de bulunuyor. Bunları bazen mini oyunlardan, bazen de ana senaryoda seviye geçtikçe kazanmanız mümkün. Ayrıca bu mekanın ana senaryonun gidişatına göre şekilleneceğini de ucundan söyleyeyim, bu hoşuma giden detaylardan biri oldu.

Deluxe’ın öne çıkan yeniliklerinden biri de oyun bitince açılan “Magolor Epilogue” bölümü. Bu bölümde güçlerini kaybetmiş ve bunları geri kazanmaya çalışan bir Magolor ile oynuyoruz. Düşmanlarımızı yendikçe büyü küreleri toplayabiliyor ve bu sayede büyü yetenekleri bölümünde kazandığımız küreleri kullanarak eski gücümüze kavuşmaya bir adım daha yaklaşabiliyoruz.

Bu bölümü yine isterseniz dört kişi co-op oynayabilirsiniz, yani dört tane yeteneklerini geri almaya çalışan Megolor!

Sihir küreleri dedin de enerji küresi de demiştin, o neydi?

Enerji küreleri de oyunu tekrar oynanabilir yapan ögelerden biri ama 2011 oyununda da olduğunu belirtmemde fayda var. Bu küreleri bazen boss savaşında bazen de oyundaki nispeten bulması zor yerlerden edinebiliyorsunuz. Söz konusu küreler Lor’da yani uzay gemisinde bazı kapıları açıyor. Bu kapıların arkasında da zamana karşı meydan okumalar yapabileceğiniz ve yeteneklerinizi deneyebileceğiniz odalar var.

Yeni oyun, yeni yetenekler

Yetenekler kısmına geri dönelim. Düşman tasarımı böyle bir nostaljik platform oyununa göre pek bir fazla. Kirby oyunlarını bilmeyenler için, yazının başında Kirby’nin düşmanlarının yeteneklerini kopyalayabildiğinden bahsetmiştim. O zaman bundan şu anlaşılıyor: Ne kadar çok düşman o kadar çok yetenek.

Yetenekler bazen alan hasarı verebildiği gibi, bazen menzilli olabiliyor veya yakın dövüş saldırıları yapabiliyorsunuz. Ayrıca bazı yetenekler yön tuşlarıyla farklı saldırılara dönüşebiliyor, hatta üst üste saldırı tuşuna bastığınızda kombo yaptıklarınız bile var. Hatta en çok eğleneceklerinizden biri de süreli süper yetenekler.

Bazen devasa bir kılıcınız olacak, bazense siz devasa bir kartopu olacaksınız. Kulağa eğlenceli geliyor değil mi? Tabi bunları keşfetmeyi size bırakıyorum. Deluxe ile oyuna dahil edilen iki yetenek var: Sand ve Mecha. Sand Kirby’de kum fırtınaları yaratırken Mecha Kirby’de adeta bir Transformers’a dönüşüyorsunuz. Hatta Mecha benim favorim diyebilirim.

Uçma animasyonu pek hoşuma gitti. Roketlerimizi alevleyip arşa çıkabiliyoruz, havadayken aşağı yön tuşu ile saldırı yaptığımızda bomba atabiliyoruz, düz saldırımız var, ileri yönlü saldırımız var, hava saldırımız var. Özetle şahane olmuş. Bir de bölüm geçişlerinde eşya satın alabildiğinizi söylemeden geçmeyeyim, saldırı eşyaları alabildiğiniz gibi sağlık da alabilirsiniz.

Eğer 2011 yılındaki eski versiyonunu oynamadıysanız mekan tasarımlarını seveceğinizi söyleyebilirim. Her bir seviyenin kendine özgü tasarımı var. Onion Ocean tropik tema ile karşımıza çıkarken, White Wafers’da karlı bir sahne görüyoruz. Bununla da sınırlı değil.

Kirby o meşhur yıldızına tutunup giderken bazen rüzgarın yönüyle sağa sola savrulup  bazen de karanlıkta mum ile bile önünüzü zar zor görebilirsiniz. Hatta gizemli yıldız şeklinde portallar bulup “meydan okuma”lara kapı aralayabilirsiniz. Unutmadan meydan okumalar ana senaryoda en keyifli bulabileceğiniz bölümlerden olabilir, çünkü dediğim gibi oyun zaten kolay. Biraz zamana karşılık katınca nispeten daha zevkli hâle dönüşebiliyor.

Hem yolda izde hem monitör karşısında yaslanırken

Ben oyunu el konsolu olarak da, dock aracılığıyla monitörle de deneyimledim. İki türlü de keyifli ve sorunsuz bir tecrübeydi. Küçük ekranda pek göz yorduğunu söyleyemem, bu yüzden elde oynamaya uygun. 

Sonuç

Deluxe adını taşıyan bu yeniden yapım oldukça çok yönlü olmuş. Hem senaryoya yeni şeyler eklemişler, hem mini oyunlar, hem kozmetik olarak bir şeyler, hem oynanışa yetenekler, bir de üstüne grafiklere cila… Hiç de fena olmamış!

Diyeceğim o ki, Nintendo Switch sahibiyseniz ve özellikle çocuklarınızla, yeğenlerinizle oynamaya oyun arıyorsanız bunu bir düşünün. Gerçi bana kalırsa tekseniz ve retro oyunları özlediyseniz de düşünebilirsiniz. Tabi zorluk seviyesi kolay oyunlardan hoşlanmıyorsanız öncelikle demoyu denemenizi öneririm.