Devil May Cry HD Collection inceleme

PlayStation 2’nin her oyuncuda unutulmaz anılara sahip olduğu su götürmez bir gerçek. Oyunculuk kavramının gerçek anlamda yaşandığı ender konsollardan bir tanesi olan PlayStation 2, onlarca klasik oyuna ev sahipliği yaptı. Birinci parti geliştiricilerin haricinde ise o dönemde üçüncü parti geliştiricilerin en büyüklerinden bir tanesi olan Capcom’un, Hideki Kamiya önderliğinde ortaya koyduğu en iyi oyunun Devil May Cry olduğunu söyleyebiliriz. Dönemine göre devrimsel oynanış mekanikleri daha siz kontrolcüyü elinize aldığınız ilk andan itibaren oyunun ciddi anlamda bir başyapıt olduğunu hissettirebiliyordu. Kısa zamanda hack ‘n’ slash türünün en başarılı örneği haline gelen Devil May Cry serisi, bu kez yeni nesilde bir kez daha karşımıza çıktı. Hali hazırda yedinci nesil konsol jenerasyonuna çıkan Devil May Cry HD Collection’ı bir kez daha piyasaya süren Capcom, yeni nesil oyuncuların Dante ile tanışmasını istiyor.

Devil May Cry HD Collection incelemesi ile birlikte köklere dönüş yapıyoruz

İlk üç Devil May Cry oyununu bir pakete koyan Capcom geliştiricileri, üç oyunu da Full HD grafikler ile sentezlemiş. Hikaye anlatımı açısından maalesef pek yeterli olmayan üç oyun sizi ilk başta sıkabilir, fakat hack ‘n’ slash türünün öncülerinden olan bu serinin, nasıl günümüz oyunlarına ilham verdiğini görmek istiyorsanız bu paketin tam size göre olduğunu söyleyebiliriz.

Oyunları özetlemek gerekirse (buradan sonrası sürpriz bozan içerir) ilk oyunda Dante, tıpkı annesine benzeyen Trish ile beraber oyunun kötü karakteri olan Mundus’u alt etmeye çalışır. Ancak Trish’in, Mundus tarafından yaratılmış ve Dante’nin aklını karıştırmak için görevlendirilmiş bir karakter olduğunu belirtelim. Mekaniksel açıdan ilk Devil May Cry’ın video oyun endüstrisinde yeni bir şeyler deneyen bir oyun olduğunu, ayrıca dönemin şartlarına göre oyuncuya güzel bir deneyim sunduğunu söyleyebiliriz. Bu kısımda ilk Devil May Cry’ın verdiği vuruş hissiyatının oldukça başarılı olduğunu belirtmek istiyorum. Rebellion’ı ağırlığı ile birlikte kontrolcünüzde bir kombo makinesine dönüştürdüğünüzde, aldığınız zevk tarif edilemez.

İkinci oyuna geçmeden önce ciddi anlamda Devil May Cry 2’nin kötü olduğunun altını çizmek istiyorum. Her şeyden önce o yıllarda ikinci oyunu, ilk oyundan nasıl daha kötü yaptılar merak etmekteyim. Çünkü senaryo anlatımı açısından rezalet olan ikinci oyun, oynanış mekanikleri açısından da ilk oyunun üzerine çıkmayı başaramamış bir yapım olarak karşımıza duruyor. Ayrıca yeni kadın karakterimiz olan Lucia’nın, Dante’nin yanında başka bir oynanabilir karakter olarak oyunda yer aldığını belirtelim. Fakat oyunu Lucia ile oynasanız bile yine aynı hikaye gidişatını görmek durumunda kalıyorsunuz. Hali hazırda pek eğlenceli olmayan bölüm tasarımlarını tekrar Lucia ile elden geçirmek oynayanları biraz sıkıyor. Diğer bir yandan başta tanıştığımız bu karaktere neden yardım ettiğimiz, neden Dante’nin böylesine tehlikeli bir göreve ortak olduğu ve neden Devil May Cry dünyasının ikinci oyuna rağmen anlatılmadığı bu oyunu yine de oynarım diyorsanız, HD Collection sizi bekliyor.