World of Warcraft: The Burning Crusade

Oynamış olan herkesin, World of Warcraft’la ilgili en az bir anısı vardır. İlk çıktığı zaman üç aylık aralıklarla parti parti Türkiye’ye gelen ürünü alma şansı bulanlar, ilk başladıkları acemilik dönemini asla unutamaz. Devasa online rol yapma oyunu olarak Türkçeleştirilen MMORPG türüne o zamana kadar uzaktan bakan birçok kişi, albenisi yüksek olan, ancak bir o kadar da karmaşık ve kendine özgü ifadeleri bulunan (OMG, LOL, WTB ve hatta WTF gibi) online oyunlara ‘Warcraft’ ismini tanımanın verdiği cesaretle giriş yaptı. İçeride gümbür gümbür eğlencenin olduğu bilinmeyen bir mekâna girerken kapıdakilere “Abi ben Warcraft’ı tanıyorum.” demek gibi oldu çoğumuzun durumu.

Süslü paketini açıp kurulumu yaptık ve hesaplarımızı aktive ederek gaza getirici giriş videosunu izleyip karakter seçme ekranına geldik. Vay canına! O güne kadar hikâyelerini dinlediğimiz, minik karakterler şeklinde savaş alanında gördüğümüz herkes buradaydı: Aceminin dostu insanlar, havalı Night Elfler, cüceler (Dwarf), daha cüceler (Gnome)… Bazılarının ‘kötüler’ olarak adlandırdığı, oysa tek suçları Alliance tarafı gibi düşünmemek olan Horde tayfası da heybetli Orcları, devasa Taurenleri, pis kokan Undeadları ve dişlek Trolleri ile oynanmaya hazır halde bekliyordu. Apar topar karakteri belirleyip ortamlara aktık. Hatta ilk kasabada etrafta ağaç kesen işçileri görünce yanımızdakine “Olm harbiden ordayız işte, bildiğin Azeroth burası. Ben bunların 4 piksellik hallerini de bilirdim.” şeklinde caka sattık.

Zaman geldi geçti, World of Warcraft dünyası büyüdükçe büyüdü. İlk Onyxia’nın kesildiği haberi, internet sitelerine bomba gibi düştü. Ardından diğer büyük bosslara da acımayıp kıydılar. Herkes set set zırhları ve silahları giyinip kuşandı. Molten Core büyük guildlerin haftalık antrenman sahası haline gelirken, asil Ragnaros da iyice maskaraya döndü. Çeşitli eklentiler ve güncellemeler zamanla yeni zindanların ve yeni zırh setlerinin kilidini açtı. Ancak bir süre sonra kaçınılmaz olarak, Azeroth topraklarında hüküm süren tek şey ‘doygunluk’ oldu. Bu noktaya gelineceğini hiç şüphesiz önceden fark etmiş olan Blizzard yetkilileri de, mükemmel bir zamanlama ile (Tamam biraz gecikti kabul) ilk resmî eklenti paketi The Burning Crusade (TBC) ile WoW oyuncularının iştahlarını açtı.

Paket dediğin böyle olur!

Açıkçası ilk duyurulduğunda, TBC için heyecanla karışık tedirginlik sarmıştı beni. Star Wars Galaxies gibi oyun sistemini nahoş biçimde değiştiren, güzel olanı zorla bozan bir eklentiyle karşılaşmaktan korkuyordum. Ancak ofiste bir Cuma günü elimize ulaşan paketleri kurup bitmez tükenmez güncellemeleri yaptıktan sonra (Bu kısım biraz sıkıcı, evet) bir süre uzak kaldığım World of Warcraft dünyasına girince karşılaştığım tablo beklediğimden hayli iyiydi.
The Burning Crusade’de Blizzard, “Bozuk değilse tamir etme” felsefesini benimsemiş biraz. Resmi forumlarda ve sitesinde yaptığı anketler veya kullanıcıların bahsettiği konuların neredeyse tümüne değinilmiş. Hali hazırda güzel olan noktaları da bozmamaya dikkat etmiş. Sonuçta da ortaya StarCraft: Brood Wars veya Diablo: Lord of Destruction gibi, A kalite Blizzard yapımı bir ek paket çıkmış.

İşin teknik kısmına geçtiğimizde, ilk olarak gözümüze çarpan, karakter yapma ekranında gözümüze çarpan iki yeni isim. Horde tarafına Blood Elf ırkının ekleneceği uzun zamandır bilinse de, Alliance’in yeni silahı Draenei’ler birçokları için son dakika sürprizi oldu. Belki dış görünüşlerinin hiç dost canlısı olmamasından, belki de yerine gelebilecek daha iyi alternatifleri olduğu inancından, Draenei diyarı Exodar, Blood Elf memleketi Silvermoon’a göre sinek avlıyor. Yaptığımız araştırma ve görevlerde aldığımız bilgiler doğrultusunda, Exodar şehrinin, Kalimdor’a mecburi iniş yapan uzay gemilerinin kalıntılarından kurulduğunu öğreniyoruz. Warcraft’ta uzay gemisinin ne işi var demeyin. Büyü ve teknoloji konusunda hayli uzmanlaşan Erenar soyundan gelen Draenei ırkı, uzay gemileri ile farklı dünyaları ziyaret ediyor.