TMNT

Çocukluğumda en sevdiğim çizgi filmlerin başında gelirdi Ninja Kaplumbağalar. Hatta Rafael karakterinin oyuncağını dahi almıştım. Daha sonra çizgi film yayınlanmamaya başladı. Bende büyümeye başladığımdan zaten pek fazla aramaz olmuştum. Ancak aradan geçen yıllar ardından, çizgi filmin animasyon versiyonunu sinemada izlemekten büyük keyif aldım. Eski dostlarla bir araya gelmiştik adeta. Oyunlarını oynamak ise beklentileri tam karşılamasa da oldukça keyif verdi.

Eski anılar canlandı

Nintendo DS ve Play Station Portable konsolları için Ubisoft tarafından piyasaya sürülen TMNT, filminin izinde olan bir yapım olarak hayata geçiyor. Etrafımızdaki görüş açımıza giren çevre ile sınırlı oynanabilirlik alanına sahip on beş bölüm boyunca, birbirinden farklı Ninja Kaplumbağa’yı kontrol ediyoruz. Hikaye modu ve Multiplayer’dan oluşan yapımda, hikaye moduna girdiğimizde bir harita ile karşılaşıyoruz. Özellikle menü ve harita arka planlarının oldukça güzel göründüğü de bu arada dikkat çekiyor. Haritada ilk bölüm hariç diğerleri kapalı olarak geliyor. Bölümleri tamamladıkça bir sonraki açılarak oynanabilir hale geliyor. İlk bölüme girdiğimizde çizgi film gibi kısa video ile karşılaşıyoruz. Filmdeki gibi eğitimini tamamlayarak şehre geri dönen Leonardo’yu kontrol ediyoruz. İlk amacımız ise yeraltındaki sığınağımıza giden kanalizasyon kapağına ulaşmak. İlk bölüm aslında daha çok eğitim tipinde gerçekleşiyor. Hangi tuşları kullandığımız, neyin ne işe yaradığı gösteriliyor.

Yapımda analog kol ya da ok tuşları ile karakterleri kontrol ederken, şekil tuşları ile aksiyonları gerçekleştiriyoruz. Ancak bu noktada işler biraz ilginç çalışıyor. Zira tuşların işlevi duruma göre değişebiliyor. Bölümler boyunca karşımıza sarı ve mavi parlak yıldızlar çıkıyor. Bu yıldızların anlamı o noktada yapılabilecek bir aksiyon olduğu anlamına geliyor. Karşınıza çıkan mavi yıldızın konumuna göre gerekli tuşa basarak o yöne atlamanız gerekiyor. Aslında daire tuşu ile dövüşmek gibi aksiyonları ve üçgen ile zıplama fonksiyonunu yerine getirirken, yıldızlarla olan ilişkimizde bulunulan konuma göre tüm tuşlar kullanılabiliyor. Örneğin mavi yıldız önünüzdeyse üçgen ile ileri zıplıyor, solunuzdaysa kare ile sola zıplıyor, sağınızdaysa da daireyi kullanıyorsunuz. Bunun dışında bazı noktalara daha güçlü sıçrayışlar yapmak gerekiyor. Böyle zamanlarda ise yıldızın olduğu yere üçgen ile sıçrayıp tutunduktan sonra, üçgene basılı tutarak güç topluyor ve uzak atlayışı gerçekleştirebiliyoruz.

Prense gibi kaplumbağalar

Bir diğer atlama aksiyonu ise biraz daha akrobatik olan ve Prince of Persia benzeri olan, duvarlardan bir sağa bir sola doğru kendimizi iterek yükselttiğimiz zıplamalar oluyor. Bu noktada işin içine zamanlamada giriyor; keza örneğin sola sıçradıktan sonra ivediyle sağa sıçrama butonuna basmazsak kaplumbağamız aşağı düşüyor ve yola baştan koyulmak zorunda kalıyoruz. Neyse ki bu kaplumbağalar sırt üstü düştüklerinde kendilerini düzeltebilmekteler... Filmde dövüş konusunda oldukça kabiliyetli olan karakterlerimiz, oyunda ise o kadar becerikli değiller. Zaten tek tuşla yapılan aksiyonlara birde arada meydana gelen gecikme problemi eklenince sıkıntılı anlar yaşanabiliyor. Bölüm içindeki düşmanlardan ziyade, bölüm sonlarında karşımıza çıkan filmdeki daha büyük düşmanlarla mücadeleler biraz daha çaba gerektiriyor.

Görsel olarak Nintondo DS’ten bir kaç gömlek üstün olan PSP, bu yapımda da farkını ortaya koyuyor. Ancak ne yazık ki bu durum çok güzel görsellerle karşı karşıya olduğumuz anlamına gelmiyor. Keza DS’te çok kötü sayabileceğimiz grafikler, PSP’de en azından oynanabilir bir nitelik kazanıyor. Karakter modellemelerinin ise DS’ten farklı olarak PSP’de başarılı olduğu görülüyor. Animasyonların ise her iki platformda da ortalamayı aşamadığı söylenebilir. Seslere dair ise pek bir şey mevcut değil. Başarılı sayılamayacak ses efektlerine aynı seviyedeki müzikler eşlik ediyor. Oyun boyunca az sayıda duyduğumuz kaplumbağaların konuşmaları ise daha çok hayal kırıklığı oluyor. TMNT genel olarak bir müddet vakit geçirilebilecek, ancak teknik hataları nedeni ile bekleneni veremeyen bir yapım olmuş. Daha çok kaplumbağa sevenlere hitap ettiği söylenebilir.