The Moment of Silence

Tarih; 29 Eylül 2044, saat 22:35. Peter Wright, merakına yenik düşmüş ve apartman girişinden duyduğu esrarengiz seslerin kaynağını anlamak üzere, kapı deliğinden koridoru süzmektedir. Nitekim asansör, bulunmakta olduğu 23. kata doğru yavaş yavaş yükselmektedir. Nihayet geldi ve kapı açıldı. Koridor, laser-pointer’lı silahlar taşıyan polis timleri tarafından kuşatılmıştır. Yan dairede oturan Oswald ailesinin kapı kilidi patlatılır ve içeri ani bir baskın yapılır. Aile reisi Mr. Oswald, yaka paça dışarı çıkartılır, karısı ve oğlunun önünde kötü bir muameleye maruz kalır. Polisler hiçbir açıklama yapmaksızın adamı alıp götürmüştür ve kimse hiçbirşey bilmemektedir. Peter Wright, maydanoza dönüşmeye başlamıştır, bu olayın ardındaki gizemi ortaya çıkartmayı, kendisine bir görev bilmektedir.

Herşey bir anda gelişti

Moment of Silence’daki hikaye, bu olaydan sonra ivme kazanıyor. Tabii, bu biraz da bizim çabamıza ve ilerleyişimize bağlı. Oyun, yukarıdaki olayı gösteren, kaliteli görüntülere sahip bir demo ile başlıyor. Bu görüntülerden sonra, oyun içi grafiklerinin de aynı kaliteye sahip olabileceğini düşünüyor ve eğlenceli saatlerin bizi beklediğini sanaraktan heyecan yapıyoruz. Üstelik menü sistemi ile uğraşmadan, demodan sonra kalan yerden biz devam ediyoruz. Buraya kadar herşey normal, ama başlamamızdan itibaren Moment of Silence’ın dikenleri ufaktan batmaya başlıyor.

Kişisel fikrim olarak, adventure’lar diğer türlere göre daha özen gösterilmesi gereken bir türdür. İşlemeyi düşündüğünüz hikayeyi kurgulamak, bunu harmanlayıp bir oyun haline getirmek ve bu hikayeyi çözmek için kullanacağımız teknik özellikleri hazırlamak son derece önemlidir. Bu zincirden herhangi birinde aksaklık olduğu zaman, diğerlerinin de pek önemi olduğunu söyleyemeyiz. Herşey çok çizgisel gittiği zaman oyuncu sıkılır, aynı şeyleri sürekli yaptığını düşünür. Devamlı yeni olaylara gebe olan hikayelerde ise, hem oynarken biz meraklanırız, hem de karşımıza çıkan ve biraz da mantığa dayalı olan bulmacaları çözerken hakikaten uğraşma isteğimiz olduğunu anlarız. Moment of Silence’ın kurduğu zincirde maalesef bir oksitlenme söz konusu.

Baskının yapıldığı koridorda, Peter Wright’ın kontrolünü ele alıyoruz. Kontroller konusunda, adventure’ların genelinde olduğu gibi herhangi bir problem yaşamıyoruz. Simgemizi ekranda dolaştırarak, etkileşime girebileceğimiz objeleri tespit edebiliyoruz. Üzerine geldiğimiz objenin ismi gözüküyor, ayrıca altında büyüteç işareti varsa daha yakından bakabiliyoruz. El işareti olduğunda ise, alınabilir ya da kullanılabilir bir obje olduğunu anlayabiliyoruz. Mouse’un sol tuşu aksiyon tuşumuz, sağ tuş ise ilgili obje ile etkileşime girmeden önce onu incelememizi ve bilgi alabilmemizi sağlıyor. Simgemizi ekranın alt kısmına getirdiğimiz zaman, aldığımız eşyaların bulunduğu Iventory’mizi görebiliyoruz. Adamımızı hareket ettirmek için de ekran üzerinde istediğimiz yere tıklıyoruz, ancak bu sistemde, az sonra bahsedeceğimiz birçok aksaklık mevcut.

Başka bir oyuna mı geçtik?

İlk video’yu gördükten sonra beklediğimiz grafikler, asıl oyunun başlaması ile birlikte kendini hareketsiz ve görsel olarak hiçbirşey katmayan görüntülere bırakıyor. Aslında gözümüzü rahatsız eden grafiksel hatalar yok. Arka planlar güzel ve bol renkli çizilmişler, ancak o kadar durgun gözüküyorlar ki, bu durgunluğun yanında Peter Wright’ın hareket etmesi komik bile olabiliyor. Kuru grafiklerin de ötesinde, daha vahim olan bir durum ise, karakterlerin animasyonları ve hatalar. Öncelikle, karşılıklı dialoglarda ağız hareketlerine dikkat ettim. Günümüz adventure oyunları en aızndan, kelimelere göre ağzın uyumlu hareket etmesi konusuna önem veriyorlar. Ancak, Moment of Silence’da karakterler, konuşmak yerine sakız çiğniyorlarmış gibi bir hava veriyorlar, hiç hoş gözükmüyor doğal olarak. Açma, kapama ve koşma gibi diğer aksiyonlar da, maalsef gerçeğine hiç uygun tasarlanmamış. Buna olumsuz puan vermemizin en önemli sebebi ise, bu animasyon hatalarının, mantık hataları ile birleşmesi ve ortaya negatif bir oluşumun çıkması.