Splinter Cell: Conviction

Sam Fisher geri döndü, ama ne dönüş... Yıllarca devletin kirli işlerini yerine getiren kelle avcısı rolünü üstlenen Sam, bu sefer kişisel bir mesele ile karşımıza çıkıyor. Derdi, kızının ölümünün perde arkasındaki sırrı ortaya çıkarmak, ama ne yazık ki üstü kapalı bir ölümün perde arkasını araştırmak öyle kolay bir iş değil. Artık Third Echelon için çalışmadığı için tek başına yolara düşüyor Sam. Sokaklarda isimsiz olarak dolaşıyor, her türlü bilgi kırıntısını araştırıyor. Amacına ulaşmasına çok az kalmışken kötü talih peşini bırakmıyor yine. Tabii yıllarca kelle avcılığı yapan birinin istediği anda bu işleri bırakması da kolay değil. İlla birileri onun becerilerinden istifade etmeyi planlıyor. Bizler de farklı bir şey olsun istemiyoruz. Belki acımasızca olacak, ama Sam’in başına bir şeyler gelsin de, onunla omuz omuza bir macera daha yaşayalım diye düşünüyoruz elde olmadan. Sam de kızı için balıklama atlıyor maceraya, ama ne macera...

Bugüne kadar yayınlanan tüm Splinter Cell oyunlarında entrikalarla dolu senaryolara alıştık, ama bu bir başka. Conviction’da daha ilk sahneden itibaren tahmin ettiğiniz her olay, öngördüğünüz her fikir yanlış çıkıyor. Görevleri tamamladıkça, ara videoları izledikçe ürettiğiniz tüm tezleri çöpe atmak zorunda kalıyorsunuz. Çünkü senaryo, ekran başındaki herkesi sürekli ters köşeye yatırıyor. İçim içimi yiyor ama keyfinizi kaçıracak bilgi vermemem gerektiği için deyalara inemiyorum, ama şu bir gerçek ki, Conviction oynarken defalarca, şaşkınlığınızı daha fazla gizleyemeyip, bol ünlemli cümleler kuracaksınız.

Tekrar çal Sam

Bir kere şunu açıklığa kavuşturalım, SC: Conviction, önceki hiçbir SC oyununa benzemiyor. Sam Fisher bu macerada öylesine sinirli, öylesine agresif ki, rakiplerine bir süre sonra acır hale geliyorsunuz. Sam, rakiplerini etkisiz hale getirirken yerden yere vuruyor, çevredeki her cismi potansiyel işkence aleti olarak görmeye başıyor. Sam’in nefreti diyaloglarına da yansıyor. Öyle ki, diyaloglara fazlasıyla kendinizi kaptırısanız, dişlerinizi gıcırdatıp düşman avlamaya çıkabilirsiniz. Zaten oyunun amacı da bu. Sam’in nefretini kullanıcıya hissettirmek ve oyunun içindeki kararları da öfke ile vermemizi sağlamak. Bu nefret ve agresiflik içeren hikaye yapısı, Convition’ın da en temel özelliği.

Sorgu sahneleri, Conviction'ın en etkileyici anlarını oluşturuyor
Hatırlarsanız, geçtiğimiz haftalarda yaptığımız demo incelemesinde oynanışın çok değiştiğini ve bunu biraz da yadırgadığımızı söylemiştim. Tam sürümü de oynama imkanı bulunca anladık ki, doğru bir tespit yapmışız. Splinter Cell serisinde edinmiş olduğunuz tüm taktikleri, tüm kuralları çöpe atın gitsin. Conviction ile yepyeni bir oyun sistemine kavuşuyoruz. Artık gölgelere saklanmanın eskisi kadar getirisi yok. Siper arkasında bulunmanın önemi ise paha biçilemez. Aksiyon sahneleri tavana vurmuş, hızlı olmanın önemi artmış. Kısacası oynanış tarzı yeniden yaratılmış Conviction’da.