Space Hulk: Deathwing

Hem bir oyuncu olarak, hem de diğer kurgusal evrenlere gömülüp huzuru oralarda bulan bir (ne denir) geek olarak Warhammer evrenini kendimi bildim bileli seviyorum. Hani bir ortama girersiniz, karşılıklı iki-üç kişi tartışır ya, Warcraft mı güzel, Starcraft mı güzel yoksa Lotr hepsini döver mi diye? Heh işte ben orada araya girip 'abi bence Warhammer ya' diyen ve bir torba dayak yiyen adamım. Pişman değilim, yine olsa yine söylerim.

Ancak Warhammer'ı her ne kadar seviyor olsam da özellikle son zamanlarda çıkan oyunlarının gerçekten kalite açısından yerlerde süründüğünü rahatlıkla söyleyebilirim. Elbette burada kesinlikle asıl Dawn of War serisiyle ya da Total War: Warhammer gibi AAA oyunlarla karıştırmamanız gerektiğinin de altını çizmek isterim. Bahsettiğim oyunlar Warhammer evreni oyun yapımcıları için serbest kullanıcılara açıldıktan sonra yapılan oyunlar. Elbette bunların arasında Dark Times: Vermintide gibi gerçekten güzel yapımlar da vardı ancak geçtiğimiz aylarda çıkan Eternal Crusade gerçekten bir daha oynamak istemeyeceğim, berbat bir yapımdı.

Oyunu uygun fiyatlar ile satın almak için tıklayınız.

Deathwing'den ümitliydim. Gerçekten bu oyunun tam da Vermintide gibi, sağlam bir FPS oyunu olacağını düşünüyordum ancak maalesef hayallerim suya düştü. Eternal Crusade'den elbette daha iyi bir oyun olsa da Deathwing yine bir 40k hayranının istediği şeyi tam anlamıyla veremiyor. Tek isteğimiz Dawn of War'ın acımasız savaş atmosferini FPS veya hiç olmadı TPS olarak yaşamak. Ama olmuyor, bağımsız yapımcılar bunu yeterince iyi yediremiyorlar.

Space Hulk ismi aslen tahmin edebileceğiniz gibi Games Workshop'a ait ve Space Hulk da zaten bir masa oyunundan geliyor. Bu temada kendinizi koca bir zırh içerisinde buluyor ve tıpkı Ailen serisinden tanıdığımız Nostromo tarzı bir uzay gemisinde kimi zaman bir ordu dolusu, kimi zaman ise tek-tük ama güçlü yaratıklara karşı savaşıyorsunuz.

Oyun asıl co-op bazlı bir FPS olarak lanse edilmiş olsa da bir senaryo moduna da sahip. Hatta garip bir şekilde aslında senaryo moduna yoğunlaştıklarını bile söyleyebilirim. Bu modda aslında çoklu oyuncu modunda göreceğiniz dokuz haritayı çeşitli görevler halinde oynuyorsunuz. Çoklu oyuncuya atılmadan önce bu modda birkaç saat geçirmenizi tavsiye ediyorum, zira oyunun mekaniklerine alışmanız biraz zaman alabiliyor ve acemi bir şekilde başka oyuncuların takımına katıldığınızda hem onlara hem de kendinize sıkıntı çıkarabiliyorsunuz. Senaryo modunda asıl oyundan tanıdığımız bir Librarian'ı oynuyor ve yanınızda durup yapay zeka ile kontrol edilen iki askerinizle ölümcül koridorlarda ilerliyorsunuz. Tyranid adlı yaratıklarla kapıştığınız Deathwing'de elbette tek düşmanınız onlar değil. Yaratık-insan karışımı askerler ve daha birçok ölümcül düşmanla burun buruna geliyorsunuz.

Aslında Space Hulk: Deathwing'i kendi akranı olan birçok oyuna benzetebiliriz. Bunların başında elbette End Times: Vermintide geliyor ancak daha tanıdık bir isim arıyorsanız çok uzağa değil, Left 4 Dead'e bakmanız yetiyor. Sürü halinde hızlı bir şekilde üzerinize çullanan düşmanlar arasında arkadaşlarınız ile hayatta kalmaya çalışıyor ve ana görevi bitiriyordunuz. Ya da bitiremeyip mezarı boyluyordunuz. Aslına bakarsanız Deathwing'i Left 4 Dead'den ayıran tek şey de zaten teması diyebilirim. Yani pek de farklı bir şey getirmiyor Deathwing.