Ben biliyordum böyle olacağını
Evet, ben biliyordum. Bundan aylar önce hareket algılayıcı kontrollerin ilk fısıltıları çıktığında bunun da tıpkı 3D teknolojisi gibi henüz gereksiz olacağını ve balon çıkacağını düşünmüştüm. İşte sizlere kanıtı olan Rise of Nightmare. Ancak burada bütün suçu Kinect’in üzerine atmamız büyük haksızlık olur. Evet oynanışı baltalayan kendisi olsa da oyunun kendisinin balta olmasında Kinect’in hiçbir suçu yok. Rise of Nightmares ciddi anlamda kabuslarımızı diriltti; "Video oyunlarının sonu böyle mi olacak yoksa?"
Sert ve acımasızİyi bir korku oyunu sizleri içine çeker, o kadar ki bazen iyi bir korku filminde bile daha derinlere inmenizi sağlar elbette bunun en büyük faktörü olaya sizin de birebir dahil olmanızdır. Karanlıkta dolaşırsınız, her kapıyı tedirgin bir şekilde açarsınız. Arkadaşlarınız ile oynarken “Ben korkmam oğlum” deyip ışığı kapatırsınız ancak yalnızsanız yandaki odanın bile ışığını açmak istersiniz. İleride sizi neler beklediğini bilmemek ve bunu hayal gücünüze bırakmak korkunuzun özünü oluşturur. Tıpkı Amnesia’da olduğu gibi her sesten irkiliriz ya da Call of Cthulu’nun otel bölümünde olduğu gibi kaçarken yaşadığımız gerilimi iliklerimize kadar hissederiz.
Ne yazık ki bu söylediklerimin içine Rise of Nightmare’i katamayacağız. Açıkçası oyunun görselleri biraz daha yetersiz kalsaydı korku oyunu olduğunu bile söyleyemeyecektim. Ama yine de Sezar’ın hakkı Sezar’a.
Eminim ki şu anda pek çok büyük firma bir şekilde Move, Kinect gibi algılayıcılar için ciddi AAA oyunları yapmak istiyordur ancak teknolojinin henüz oturmamasından dolayı buna cesaret edemiyorlardır. Halbuki bu tarz şeylerin gelişimi en iyi deneme yanılma yolu ile olur ki bunun içinde en başta kötü oyunlar yapılması gerekir. İşte bu anlamda SEGA’ya saygı duymak gerekir. Sonuçta adamlar kötü olma ihtimalinin yüksek olduğunu bile bile bu işe kalkıştılar ve hardcore bir Kinect oyununda liderliği kaptılar.
