Penumbra: Black Plague

"Yazı için Murat Sağlam'a teşekkür ederiz."

Tarihler 2007 yılının Mart ayını gösterirken Penumbra: Overture adlı bir oyunla karşı karşıya kalmıştık ve insanı içine çeken atmosferi ve diğer hiç bir Adventure’a benzemeyen oynanış şekli ile bizleri yakalamayı başarmıştı. Uzun zamandır böyle bir korku atmosferinin içerisinde bulunmamış olan bizler, bir solukta oyunu bitirmiştik ve türe getirdiği yenilikler sayesinde ikinci oyunu beklemeye koyulmuştuk. Şubat’a dek süren bu bekleyişimize şu anda Penumbra: Black Plague ile son veriyoruz. Bakalım 1 yıl süren bu bekleyişimize değecek bir yapım olabilmiş mi?

Işınla bizi Scotty

Penumbra: Black Plague hakkında söylenebilecek en önemli şey grafiklerinin bir önceki oyundan hiç bir farkı olmadığı ve oynanış açısından da hiç bir yenilik getirmediği olabilir. Önceki yapımı oynamış olanlar kolaylıkla kontrollere ve oynanışa adapte olabilirler. Penumbra içerisinde daha önce ilk oyunda görmediğim türden grafik hatalarıyla karşılaştım. Hatta ilk oyunda neredeyse fizik motorundan kaynaklanan hiçbir grafik hatası yoktu diyebiliriz. Fakat her nasılsa bunda nesneler birbirlerinin içinden geçebiliyor. Yapımcılarımız ufak detayları değiştirmek isterken nesne fiziği konusunda sınıfta kalmış diyerek, eksi tablomuza bir çentik atarak ilerliyoruz.

Genel olarak grafiklere baktığımızda ise yine işler pek iç açıcı olmasa da atmosferi sağlamak açısından gayet yeterli. Görsel eski oyundan hiç farklı değil. Bakıldığında kesinlikle eski denilebilecek kaplamalar ve artık oyunlarda standart haline gelmiş olan ışık ve aydınlatma efektleri idare eder dedirtiyor. Fakat atmosfer ve seslerin devreye girmesi ile yapımın bu açığının gözünüze pek batmaması da olası bir durum. Ayrıca eski görünen grafikleri sayesinde 4-5 senelik külüstürünüzde de rahatlıkla çalışabilecek seviyede bir oyun ve bu da hitap ettiği kesimdeki insan sayısını oldukça arttırıyor. HPL Engine’a yapımcılar, iki üç yeni ışık ve su efekti katarak yollarına devam etmeyi tercih etmiş.

Black Plague’nin sesleri ve müzikleri belki de en sorunsuz yerlerinden birisi olmuş. Müzikler tam olarak oyunun sizi içine hapsettiği atmosferi güçlendirir nitelikte. Sesler ise oldukça başarılı, çünkü yapımcılar oldukça özen göstererek, her nesnenin kendine has bir ses çıkarması için çalışılmış gibiler. Profesyonel stüdyolarda nesnelerin birbirleriyle değdiklerinde çıkardıkları seslere kadar tek tek kaydedilmiş ve oyunda kullanılmış. Black Plague’de bir taşı alıp başka bir taşa sürttüğünüzde gerçekten taşın taşa sürtünme sesini duyacaksınız. Fakat o taşı alıp da bir kutuya sürttürürseniz, tahmin ettiğiniz gibi taş-karton ilişkisi ile karşı karşıya kalırsınız. En beğendiğim nokta ise, nesnelerin ıslak olup olmadıklarına dahi dikkat edilmiş olması ki, çoğu oyunda asla görmediğimiz bir ayrıntı.

Atmosfere giriş yapıyoruz, kemerlerinizi bağlayın

Black Plague’nin size yaşatacağı atmosfer kesinlikle ilkinden bir adım önde derken, oyunun artılar kısmında yer alıyor. Diğer oyunun aksine bu oyunda yalnızca böcekler ve vahşi hayvanlar değil, virüsün etkisiyle mutasyon geçiren insanlar da düşmanımız olarak bulunuyor.