Gelişmekte olan oyun sektörü, yeni meslek türlerinin çoğalmasını sağlıyor. Kişiler hem eğleniyor hem de meslek ediniyorlar
Oyun dünyasında konuştuğum herkes bu sektöre oyuncu olarak başlamış. Sohbet ettikçe, araştırdıkça ekranda yaratılan dijital ortama ben de inanmaya başladım. Herşeyin bu kadar gerçekçi görünüp, çizgilerin bu kadar çekici olması bir oyuncu için bambaşka bir his. Tutkunu olduğunuz bir oyunun içinde yaşamak, yaşadığınız gerçek dünyadan uzaklaşıp, bambaşka bir ortama girmenizi sağlıyor. Bu rahatlama size keyif verirken, bir yandan da istediğinizi yapabilme özgürlüğünü tanıyor.
Hem eğlen hem çalış
Günümüzde birçok kişi sevmediği işle uğraşıyor. Oyun sektöründe konuştuğum o kadar kişide sevmeyip, bu işi yapmak zorunda olan birisini görmedim. Genelde oyuncu olarak, merakla başlıyorlar. Bir anda kariyerlerini oraya doğru yönlendiriyorlar. 2011 yılından beri TaleWorlds’te çalışan Mert Mimaroğlu bu düşüncemi doğruluyor. Mimaroğlu; “Oyunlara ve oyunların nasıl yapıldığına ilgim çocukluktan beri vardı. Ama ancak üniversite yıllarında bu ilgim ciddi bir şekilde öğrenme isteğimi tetikledi diyebilirim. Bunda bir arkadaşımla birlikte yapmak istediğimiz bir oyun projesinin de etkisi vardı. Projeyi bir yerlere getiremesek de içimizdeki bir şeyler yapma isteği ile pek çok şey öğrendik. Açıkçası başta hobi olarak başlasam da kısa sürede okuduğum bölümün pek bana göre olmadığını ve iş olarak oyun sektöründe olmasa bile 3B grafik-modelleme ile ilgili bir işte çalışmak istediğimi anladım.” diyor. Okudukları okullar, takip ettikleri insanlar oyunlarla ilgili olmaya başlıyor. Riot Games Türkiye ofisine de gittiğimde, oyun maç sunuculuğu yapan Caner Güngörür; “Tutkunuz olmazsa yapamazsınız” dedi.
Haklıydı da… Günün yarısından fazlasını oyunla geçiren kişiler hem çalışıp hem de eğlenenlerden… Oyuncu olmayan oyun geliştirici olamaz
Anlatmaya çalıştığımı, sektöre girişini oyun oynamasından itibaren anlatan Yunus Kara, özetliyor. Bilgisayar oyuncuları bu alanda profesyonelleştikçe en az bir oyun geliştirici kadar o oyuna hakim oluyor.
Benim oyunum sokakta değil, evde
Maalesef bütün sektör çalışanlarının derdi aynı. Aileler oyun oynamanın bir meslek olduğunu kabul etmiyorlar. “Oyundan iş mi olurmuş?” sözüyle çocuklarını yetenekli olsalar bile yönlendirmeyen ebeveynler var. Caner de bu konuyla ilgili, küçükken arkadaşlarıyla sürekli yaşadığı olayı anlatıyor. “Sokakta arkadaşlarım top oynarken çağırırlardı. Gitmek istemezdim. ‘Oynama artık bilgisayar’ diye söylenirlerdi. Tam bu sırada Riot Games Elektronik Spor Koordinatörü Bahadır Güven, ekliyor. Belirli bölgelerdeki internet kafelerde oyun turnuvaları düzenliyorlarmış. Bu turnuvalarda ailesiyle birlikte gelmiş çocuklarla konuştuklarında, ebeveynler aynı şeyleri söylüyorlarmış. Yeşil alanların bu kadar hızlı betona dönüştüğü ve suç oranının arttığı sokaklarda çocukların oyun oynaması tehlikeli. Bir çocuğun eğlenmesi de gerek. Yapılacak şey belli. Elektronik spora yönelmek.
