Artılar-Hunter Ranger çok başarılı, Koleksiyon sistemi ve yeni geliştirmeler hayatı kolaylaştırıyor, Dread Ring görevleri çeşitli ve eğlenceli
Eksiler-Refining sistemi eskisinden de kötü, Grup bulma fonksiyonu hatalı çalışıyor, ZEN Store/Astral Diamond fiyatları hala çok uçuk
"Önce şehirde ayaklanma çıkartan Nasher isyancılarına karşı mücadele ettik. Sonra büyüvebasının etkilerini şehre yaymaya çalışan güç delisi büyücüye geldi sıra. Şehri istila etmeye çalışan orklarla, çevre bölgelere korku saçan korsanlarla, gizemli drowlarla ve en çok da dalga dalga üzerimize gelen, her seferinde geri püskürttüğümüz undead'lerle çarpıştık. Kadim elf krallıklarının yıkıntıları arasında maceraya atıldık, ejderhalara meydan okuduk... Ve nihayet sıra ona geldi: Valindra Shadowmantle. Neverwinter'ı ne pahasına olursa olsun ele geçirmeye kafayı takmış, bundan 100 küsur yıl önce pençesine düştüğü Büyüvebası yüzünden yarı delilik, yarı dahilik arasında sıkışmış bir Lich. Silahlarımızı tekrar kuşanırken bunun aramızdaki son büyük dövüş olduğunun farkındaydık. Bu sefer ya Valindra nihai olarak kazanacak, ya da biz onu Neverwinter'a saplantılı hale geldiğine pişman edeceğiz!"
Shadowmantle, Neverwinter'a bu sene içinde çıkan ikinci modül eklentisi. İlk eklenti olan Fury of the Feywild yazın sonlarına doğru bizlerle buluşmuştu ve hiç de fena değildi doğrusu. Yeni alt-ırklar (Moon/Sun Elf), keşfedilecek kocaman bir kadim elf yerleşimi ve yeteneklerimizi sınayacak, içerisinde mavi ejderha bulunan bir zindan… Eh, bir maceracı başka ne ister ki zaten? Ana oyundan gelen bir takım sorunlar hala devam ediyordu tabii, ancak Castle Never’da ilerlemeye çalışırken dağılan gruplarla boğuşmaktan bunalmış benim gibiler için o haliyle bile ilaç gibiydi Fury of the Feywild. Bu modülle birlikte hayatımıza giren kademeli senaryo modu neyse ki artan monotonluğu dindirip bizi bir süre daha oyalamaya devam etti. Ancak sonuç olarak yine tüketim çılgınlığı üstün geldi ve elde avuçta olanı tüketince yeni maceralar için gözler tekrar Cryptic Studios’a çevrildi. Neyse ki çok fazla beklememiz gerekmedi de, 2013’ün son demlerini yaşadığımız sırada sessiz sedasız hayatımıza giriverdi Shadowmantle…
HEM AVCI, HEM DE KORUCU Neverwinter’ın ilk çıktığı günden beri oyuncuların en çok şikayet ettiği şeylerden birisi de, D&D gibi içerik zengini bir sisteme göre nispeten az olan sınıf sayısıydı. Özellikle de bu sınıflardan ikisinin “Savaşçı” temalı olması ve büyük ölçüde benzeşmesi, birbirinden oynanış olarak ciddi anlamda farklı sınıf sayısını 4’e düşürüyordu. Cryptic bu konuda oyuncuların isteğine kulak vermiş olacak ki, en çok istenen ve beklenen sınıflardan birini bu modülle birlikte oyuna ekledi: Hunter Ranger, yani Avcı Korucu. Haliyle Shadowmantle aktif hale geçtiğinde ilk durak noktam da karakter yaratma ekranı oldu ve Hunter Ranger’ı test sürüşüne çıkarttım. Özellikle başlarda tamamen düşmanla aranıza mesafe koymak ve alan etkili saldırılar yapmak üzerine olan yetenekleri oldukça kullanışlı olmuş. Ancak asıl eğlence 10. seviyeye ulaşmanızla başlıyor. Her sınıfta kendine has bir özelliğe sahip olan TAB tuşu, Hunter Ranger’da yakın ve menzilli dövüş stilleri arasında geçiş yapmaya yarıyor. 10. seviyeden itibaren kazandığınız bu yetenek sayesinde, eğer düşman aradaki mesafeyi kapamayı başarır da yanınıza ulaşırsa yayınızı kenara bırakıp en az onun kadar ölümcül olan bıçaklarınızı çekerek dövüşmeye devam edebiliyorsunuz. Unutulmuş Diyarlar romanlarını okuyanların aklından geçirdiği üzere tam bir “Drizzt Do’Urden” modeline bürünebiliyorsunuz kısacası. Bu iki modun arasındaki geçiş, tüm yeteneklerin alternatif bir versiyonunun da olması, oynanışı derken Hunter Ranger hakikaten oturup 0’dan 60’a kasılası bir sınıf olmuş. Hatta biraz daha ileri gitmek gerekirse genel olarak tüm sınıflar içerisinde oynaması en keyifli olanlar arasında zirveye oynadığını bile söyleyebilirim.
