Hideo Kojima, gerçekten çok enteresan bir kişilik. Metal Gear efsanesinin yaratıcısı, her oyun ile yeraldığı jenerasyonun limitlerini aşan giden, şu ana kadar yazılan en büyük oyun destanlarından birisine imzasını atan, çağımızın dahi yapımcılarından biri.
Kojima oyunlarını takip edenler, özellikle Metal Gear serisini takip edenler, bu adamın ne kadar güçlü bir vizyonu olduğunu bilirler. Yarattığı dünya, bu dünyanın içinde geçen hikayeler ve destanlar, bir jenerasyonun kahramanlık hikayeleri haline geldi bile. Siz de benim gibi 99 yılında PlayStation’a Metal Gear Solid çıktığında oynayanlardansanız, neden bahsettiğimi çok iyi anlayacaksınız. O dönemler yeterli olmayan İngilizcem ile oynadığım, 14-15 yaşımda İngilizcem geliştiğinde sindire sindire bir daha oynadığım Metal Gear Solid, benim oyunculuk anlayışımı sonsuza kadar değiştiren nadir yapımlardandı.
Abartmıyorum, benim şu ana kadar yaşadığım en güzel oyunculuk tecrübesi ve anıları MGS’yi keşfettiğim zamanlara tekabül eder. Metal Gear Solid, oldukça kaliteli bir oyun olmasının yanında, o dönemin oyun endüstrisinin limitlerini belirlemiştir. İnanılmaz hikayesi, yenilikçi oynanış mekanikleri, sinematik anlatımı, efsaneleşmiş karakterleri ve genel olarak sunumu ile MGS gelmiş geçmiş en iyi oyunlardan birisi olarak oyunculuk tarihine adını yazdırmıştır.
İlk Metal Gear Solid'in ardından PlayStation 2 için gelen, inanılmaz görüntülere, sinematiklere ve ilkinden daha derin bir hikayeye sahip olan Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty, döneminin platformunu limitlerinde kullanıyordu. Serinin hikayesinden çok fazla bahsetmek istemiyorum, zira MGS oynamamış insanlara bunu nasıl açıklayabileceğimi hala çözebilmiş değilim, Metal Gear Solid kendi deyimiyle “Tactical Espionage Action” yani “Taktik Casusluk Aksiyonu” fakat bu seriyi tanımlamanın yakınından bile geçmiyor. Şunu derken hiç abartmıyorum, Metal Gear Solid serisi yaşamanız gereken bir tecrübe.
