Killzone 2, görülmüş en iyi grafikli oyunlardan bir tanesi. Onu yıllardır takip ettik; ilk duyuru metninden, ilk resimlerine, ilk videosuna, hatta ilk meydan okuyucu açıklamalarına kadar... İlk oyunda ortalamaların kaldırımlarında gezen Guerilla Games, yeni bir güç olan PS3 için hiç olmadığı kadar fazla çalıştı. Aslında bu çabalar, ilk başlarda oyuncuları -bir nevi- kandırmaya yönelik animasyon videolarla sekteye uğrasa da, geçen yılların ardından ulaşılmak istenen noktaya varılmıştı. Peki oyuncular Killzone 2 ile mutlu oldu mu? Kimileri evet, kimileri hayır, ama serinin devam etmesi gerektiği gün gibi ortadaydı, öyle de oldu...
Killzone 2, gerçekten karanlık bir oyundu, ama bu karanlıktaki sebep, belki de diktatör yönetimin gücünden kaynaklanıyordu. Sonuçta Helghast'ların lideri Visari öldürülmüş, yeni bir dönemin, Helghast'lere göre de yeni bir krizin kapıları aralanmıştı. İnsanlık için umudun olduğu açıktı, belki de bu yüzden Killzone 3 daha renkli ve daha açık tonda tasarımlara sahip...
Bitmeyen Helghast'ten korkmak lazım...
Yeni macera, Killzone 2'nin hemen ardından başlıyor. Helghast'ların lideri Visari'nin öldürülmesi, büyük bir krize yol açıyor. Onca düşmanın arasında hayatta kalmak zorunda olan Sev ve Rico ikilisi, ISA güçlerine karşı mücadele verirken, aynı zamanda oldukça fazla yer görecek, Helghast'ların kültürlerinden yaşayış biçimlerine, hatta bu varlıkların içlerinde ufak da olsa insan kırıntılarının kalıp - kalmadığına tanıklık edecekler.
Oyuncular, iki numaralı yapımın ardından Guerilla Games'i mail bombardımanına tutmuş. Çok iyi grafiklere sahip bir oyun var, tamam, ama bu kadarı yeterli değil. Diyaloglarda çok fazla ve gereksiz küfür kullanılması, hikâyenin detaydan uzak olması ve benzeri başlıklar, Guerilla'yı harekete geçirmiş. Dolayısıyla yeni oyundaki en önemli amaçlardan biri, hikâyeyi çok derin noktalara çekebilmek.
