Karanlık Kardeşlik - Bölüm 4

     “Demek Su Kıyısı’nda saklandın, vay canına, benim aklımın ucundan bile geçmezdi.” diyerek güldü Gogron gro-Bolmog. Elrin’nin hikâyesinden oldukça etkilenmişti. Bir yandan iştahla kahvaltısını midesine indirirken bir yandan da sabah tanıştığı genç elfle sohbet ediyordu.

     “Ya sen?” diye merakla sordu Elrin. “Ne zamandır buradasın?”

     “Geçen ay üçüncü yılım bitti.” diye onu cevapladı. “Son bir yıldır da Kardeşlik’in Ayırıcı’larından biriyim.”

     Ayırıcı. Bu onun rütbesi olmalıydı. Elrin, karşısında oturan orku ilgiyle süzdü. Karanlık Kardeşlik de bir orkla karşılaşacağını hiç ummamıştı. Koyu yeşil tonundaki teni, ezilmiş gibi görünen burnuna kadar uzanan iki dişi ve ağır zırhıyla suikastçıdan çok bir savaşçıyı andırıyordu. Yemek yerken sandalyesinin yanına yasladığı dev savaş çekiciyse sessiz bir silah sayılmazdı. Ama onun da belinde kendisininkine çok benzeyen bir bıçak vardı. Elrin tam ona Ayırıcı’nın ne demek olduğunu sormak üzereydi ki Gogron onun düşüncesini okur gibi kafasındaki soruyu cevapladı.

     “Tapınak içindeki en yüksek ikinci seviyedir.” dedi böbürlenerek. Ayırıcı’dan sonraki rütbelerdeyse Kara El’e hizmet vermeye başlarsın. Burada galiba sadece Ocheeva var üst seviye olan. Yanlış hatırlamıyorsam onun rütbesi İnfazcı’ydı. Sense Kardeşlik’e yeni katıldığın için bir Katil’sin.”

      Elrin’in aklına Lucien’nin ona hitap şekli gelmişti. Şimdiye kadar Lucien’nin ona “Katil” diye hitap etmesini işlediği cinayete bağlamıştı.

     “Ben de işlediğim cinayet yüzünden Lucien bana öyle diyor sanmıştım.” dedi Elrin ve ikisi birden gülmeye başladılar. Gogron o kadar şiddetli gülüyordu ki kapının açıldığını ve içeriye önceki gece tanıştığı Argonian’lardan biri olan Teinaava’nın girdiğini fark etmediler bile.

     “Hey Elrin, Vicente seni kabul ediyor. İstersen onu fazla bekletme. Birazdan uyuması gerekiyormuş da.”

     Elrin şaşkınlıkla Teinaava’ya döndü.

     “İyi de daha yeni sabah oldu.”

     “Karanlık Kardeşlik için geceler gündüz, gündüzler gecedir.” dedi Teinaava otoriter bir ses tonuyla ve ekledi. “Gerçi Vicente’nin başka problemleri olduğu da aşikâr.”

***

     Karanlık Kardeşlik’in karargâhı genel olarak kasvetli ve ismi gibi karanlığın hakim olduğu bir yerdi. Vicente Valtieri’nin odası giriş koridorunun alt katındaydı. Elrin kapıyı açıp içeriye girdiğindeyse tapınağın o kadarda karanlık olmadığını düşündü. Çünkü Vicente’nin odasında hiçbir ışık kayağı yoktu. Bir an yanlış odaya geldiğini düşünse de hırıltılı sesi duyduğunda doğru yere geldiğini anladı.