1/2

Kara Ekran #46: Dollhouse

Can Arabacı 19.02.2014 - 15:32
"Hiç kimse aslında gözüktüğü gibi değil!"
"Merhaba, Echo."
"Uykuya mı daldım?"
"Bir süreliğine..."
"Peki gidebilir miyim?"
"Eğer istersen..."


Nedir bu Joss Whedon'ın 20th Century Fox'tan çektiği arkadaş? Süper yaratıcı bir insan olmasına rağmen adamın bütün dizilerini iptal etmeye yemin etmişler resmen! Hadi Buffy iptal edilmedi, oyuncuların ve ekibin ortak kararıyla bitirildi. Angel desen başka kanalda yayınlanıyordu zaten, onun iptali WB Network'ün ayıbı direk. Ama Firefly ve Dollhouse gibi iki dizi nasıl iptal edilir, hala aklım almıyor... Firefly'a sonra bir ara yine değiniriz, ama tahmin edeceğiniz üzere bugünkü konumuz 2009 yılında başlayan ve maalesef yine Fox tarafından iptal edilmeden önce 2 sezon yayında kalabilmiş olan Dollhouse.



İsmi itibariyle çocukların oyun oynadığı bebek evlerini anımsatsa da çok daha yetişkinlere yönelik bir içeriği var Dollhouse'un. Los Angeles'ta kulaktan kulağa fısıldanan bir şehir efsanesi olan Dollhouse, aslında sadece en seçkin müşterilere hizmet veren bir gizli organizasyon. Verdikleri hizmet ise müşterilerinin ihtiyaç duydukları şeyleri kataloglarındaki "bebekler" aracılığıyla yerine getirmek. İhtiyaç duydukları derken, seçkin müşterilerin ihtiyaçlarının da bir hayli egzantrik olacağını tahmin etmişsinizdir zaten. İçlerinde adam öldürmek için mükemmel katili tutmak isteyen de var, kaçırılan çocuğu için fidye görüşmesine gidebilecek uzman birini arayanı da, ve tabii ki romantik bir ilişki beklentisinde olan da... Peki bu kadar çeşitli ve değişik istekleri olan müşterilere tam olarak bu ihtiyaçlarını karşılayacak "bebekler" nereden bulunuyor? Dollhouse'un asıl olayı nedir? İşte orası dizinin belini hafiften Cyberpunk'ımsı bir temaya dayadığı nokta...

Kara Ekran #46: Dollhouse
Aktifler ya da diğer adıyla bebekler Dollhouse'un her şeyi aslında. Genelde "hayatlarının 5 yılı çok ciddi miktarda bir para ve Dollhouse'ta yapacağın hiçbir şeyi hatırlamama" vaadiyle gönüllü olarak Dollhouse'ta çalışmaya başlıyorlar. Dollhouse'ta yaptıkları hiçbir şeyi hatırlamama sebepleriyse müşterilerin oldukça sıkı bir "gizlilik" prosedürüyle korunuyor olması. Tabii bir de bebeklerin her görevden sonra hafızalarının silinmesi var... Dollhouse'un geliştirmiş olduğu teknoloji sayesinde bir bireyin zihnindeki tüm anıları ve kişiliği silerek boş bir sayfaya benzeyen bir durum oluşturmak mümkün. Dollhouse'un yaptığı iş de bu boş kağıdı müşterilerinin istediği kişilikle doldurmak aslında. Kişilik yükleme işinden sorumlu olan Topher Brink (Fran Kranz) bunu biraz kokteyl hazırlamaya benzetiyor dizide. Misal müşteri "unutulmaz bir romantik gece" geçirmek istiyorsa, Dollhouse'un emrindeki geniş kişilik bankasından çeşitli özellikleri seçmeye başlıyor Topher. Bunun sonucunda da biraz utangaç, ama işini bilen ve karşısındakine tamamen kendini adamış, bağlanmış biri çıkıyor ortaya. Bebekler tam olarak buna programlandıkları için hissettikleri şeyler de onlar için sadece bir rol değil, tamamen gerçek oluyor. Bu da onları parası olan müşteriler için mükemmel bir arzu nesnesi yapmaya yetiyor. Ancak Dollhouse akıllı bir firma. Araçları bebekler olsa da, amaçları bambaşka. Mükemmeli arzulayan iş adamlarına, yüksek pozisyondaki kişilere bebekleri belli bir süre kiraladıktan sonra bebeklerin hafızası silinerek boş safhaya döndürülüyor.