ArtılarJurassic Park''a geri dönmek güzel, seslendirmeler iyi kotarılmış, filmin aynısı olmaması iyi.
EksilerGrafikler başarısız, envanter diye bir şey yok, hikaye oldukça tekdüze ve sıkıcı.
Bir dönem TV’de yayımlanan “Cyborg filmleri”, “Kıyamet filmleri” furyaları gibi, Steven Spielberg’ün unutulmaz Jurassic Park filminden sonra da “Dinozor filmleri” furyası başlamıştı. Üçüncü sınıf filmlerin her biri birbirinden beter ve sıkıcı birer hareketli resim topluluğundan öteye geçememişti. Peki Telltale gibi Monkey Island ve Back to the Future efsanelerini baştan yaratan bir firma Jurassic Park’ın oyununu yaparsa ne olur?
Raptor gelirse kaç
Telltale’in önceki oyunlarına baktığımızda, fena olmayan ve adventure tarzı oyunları sevenlerin hoşuna giden yapımlarla karşımıza çıktığını görüyoruz. Genellikle bölüm bölüm yayınladıkları bu seri-oyun’ları, bir süre sonra toplu halde tam bir oyun halinde piyasaya sürüyorlar. Jurassic Park: The Game de bu tarzı takip ediyor. Filmle aynı zamanda geçen JP: The Game, bize parkın veterinerlerinden Gerry Harding, kızı Jessi, Kosta Rika’lı paralı asker Nima gibi karakterlerle tanıştırıyor. Oyun sahne sahne oynanıyor. Genellikle her sahnede bir karakteri kontrol ediyor olsak da, bazı sahneler birden çok karakteri aynı anda kontrol edebilmemize imkan tanıyor.
Peki JP: The Game nasıl bir oyun? Kamerayı sahnenin etrafında dolaştırıp objeleri ve çevreyi araştırmanız gerekebilir, üzerinde çıkan butonlara basarak bu objelerle etkileşime girebiliyorsunuz. Sinematiklerle bütünleşmesi de oyunun akıcılığına katkıda bulunuyor. Garip olan, daha önceki Telltale oyunlarında bulunan envanter(inventory) bu oyunda bulunmuyor. Her ne kadar oyunun akıcılığına katkı sağlayan bir özellik olsa da, detaylı olmasını engelliyor. Adventure türünün en önemli özelliğinin böyle bir oyunda yer almaması kötü.
