Jagged Alliance 3 İnceleme

Eski aksiyon filmlerinin havasını başarılı bir şekilde taktik strateji oyunları ile birleştiren seri, Jagged Alliance 3 ile geri döndü, üstelik bu defa olmuş. Jagged Alliance 3 inceleme yazımızda oyunun detaylarına yakından bakıyoruz.

Jagged Alliance 3 İnceleme / PS5

Jagged Alliance benim bilgisayar oyunlarını yakından takip etmeye başladığım dönemlerde ismini duyduğum, ikinci oyununun GameShow dergisinde sayfalarca övülmesi sonrası ilgimi çekmeyi başarmış bir oyundu. O dönem kötü yabancı dil bilgim ve türe çok aşina olmamam gibi sorunları bir şekilde aşarak oynamaya başlamış, öğrendikçe daha fazla eğlendiğim bir oyun haline gelmişti. 

Geçtiğimiz yıllarda seriyi geri getirecek gibi gözüken ama çok kötü olmaları sebebiyle daha da dibe sokan bazı oyunları saymazsak, seri 20 yılı aşkın bir süredir yeni oyununu bekliyor. Peki serinin resmi olarak isimlendirilen üçüncü oyunu Jagged Alliance 3 bizi memnun edebildi mi? Haydi bakalım!

Yine Başkanı Kaçırdılar

Süper kahramanlar öncesi dönemin aksiyon filmleri genellikle kaçırılan bir şahıs ve onu kurtarmak için bir bölgeyi dümdüz eden kişi ya da kişiler hakkında olurdu ve itiraf etmek gerekirse ben bu türe bayılırım. Şimdi oturup Sylvester Stallone filmleri övmeye başlamadan oyunun konusuna bakalım.

Hayali bir ülkenin başkanı, kimliği bilinmeyen bir kişi tarafından yönetilen isyancılar tarafından kaçırılıyor ve grubun talebi ülkenin bir kısmının kendilerine devredilmesi. Ülkenin yönetim kurulu tüm yetkileri kendilerine devredecek bir hamle yapmak için bastırmaya başlıyor. Başkanın kızı ve Adonis isimli güvenlik kuruluşu ise bizi kiralayarak rehin alınan başkanı kurtarmamızı istiyor

Elimizin altında AIM isimli bir paralı asker kiralama platformu var ve burada en acemisinden başlayarak, efsanevi yeteneklere sahip olanlarına kadar bir sürü potansiyel ekip üyesi adayı bulunuyor. Bütçemize uygun şekilde iyi bir ekip kuruyor ve başkanı kurtarma macerasına çıkıyoruz. 

Oyunun hikaye anlatımı güzel, hikayesi zaten aksiyon klişeleri ile tatlandırılmış ve ben bundan memnunum. 80’ler aksiyon filmi havası hem ara sahnelerde hem de karakterlerde oldukça güzel uygulanmış. Görevlerde yapacağımız diyalog seçimleri size maddi ya da taktiksel avantajlar verebiliyor. İşlenen cinayetin asıl suçlusunu bulduğunuzda ve size suçu başkasına atmanız için büyük miktarda para teklif ettiğinde “Para mı önemli masum bir insanın hayatı mı?” diye sorabiliyorsunuz. Ben hangisini seçtiğimi söyleyeyip tepki çekmeyeyim şimdi.

Oynanış

Jagged Alliance 3 oynanış olarak ilk iki oyundan fazla uzağa gitmemiş ve baştan anlaşalım, bu iyi bir şey. Oyun hala zor, hatta en kolay zorluk seçeneği olarak “Normal” görüyoruz ki orada bile “ekstra bir iki kolaylık seçeneğimiz var istersen ama önermeyiz” diyorlar. Ortamın havasını tam olarak almak için (ve incelemeyi bitirebilmek için) ben normal seviyede oynadım ve yine de gayet zorlu ama keyifli bir macera yaşadım. 

Oyuna göreceli olarak yüksek (kuru çevirmeden bile) bir miktar para ile başlıyoruz Elimizdeki parayı kullanarak AIM sitesinden kendimize bir ekip kurmamız gerekiyor. Elimizdeki para direkt bir efsanevi asker kiralamaya da yetebilecek miktarda ama o kadar abartmaya gerek yok, ilk görevler için acemi bir ekip kurup, sizinle birlikte onların da gelişmesini sağlamak çok daha eğlenceli ve hesaplı. Bu askerler günlük olarak ücret alıyor ve kötü tercihler yaparsanız  bir noktadan sonra paranın ellerinizin arasından kayıp gittiğini hissedebilirsiniz.

Paralı askerleri uzmanlık alanları, yetenekleri ve sahip oldukları ekipmanlarına göre inceleyip, bütçenizi de hesaba katarak seçim yapmanız gerekiyor. Burası oyunun en önemli kısımlarından birisi çünkü bütün operasyon elinizdeki askerlere bağlı. Üstelik bunlar rastgele oluşturulmuş NPC karakterler değil, her birinin kendi fikri, görev içinde yapacağı yorumlar ve daha da önemlisi gıcık olduğu başka askerler var. “Steroid geliyorsa daha fazla para isterim kardeşim” diyenleri ya da teklifinizi reddeden askerleri göreceksiniz. Kimi askerler ise beraber göreve çıktığında birbirini övüp gaza getirebiliyor. Baldur’s Gate oynarken partinize ekleyeceğiniz NPC’leri seçmek gibi biraz.

Askerlerinizi bir kez seçtiğinizde operasyon kısmına geçiyorsunuz. Daha önce X-Com serisini ya da herhangi bir sıra tabanlı taktik strateji oyununu oynadıysanız bu kısım çok yabancı gelmeyecek. Normalde serbestçe gezinebilirken mücadele başladığında sıra tabanlı oynanışa geçiyoruz. Karakterlerimizin bir aksiyon puanı (AP) var ve buna göre eylemleri gerçekleştirebiliyorlar. Düşmanlara saldırmak için kullanacağınız yeteneklere ekstra AP harcayarak daha dikkatli ve etkili olmalarını sağlayabiliyorsunuz ama bu defa sipere geri yatacak kadar puanınız kalmayabiliyor. 

Mücadele sırasında yaralanan bir askeriniz, gerekli tedaviyi görmediği sürece daha az sağlık puanı ile savaşıp, daha etkisiz hareketler sergilerken, tamir etmediğiniz ekipmanların da cezasını çekebiliyorsunuz. Grubunuzda belli bir alanın uzmanı yoksa kendinizi mayınların arasında “keşke bir patlayıcı uzmanı getirseydim” diye söylenirken bulabiliyor, doktor olmadığı için kırık bacağa yara bandı yapıştırmak gibi çözümlere kalıyorsunuz. 

Taktik strateji türüne aşina oyuncuların beklentilerini karşılayacak seviyede çeşitli yollar ile düşmanların işini bitirebiliyoruz. Ekipte sniper varsa yüksek bir noktadan düşmanları indirirken, bıçak kullanmakta usta bir asker kampı bıçak fırlatarak temizleyebiliyor ve kimsenin ruhu bile duymuyor. Benim gibi tüm takımı All Rounder doldurup bir tane Mechanic aldıysanız ise yapacak bir şey yok, silahlar çekiliyor. Mechanic ile önceden hacklediğim PC’den aldığım bilgiler sayesinde düşmanların yerini bilmem de yine bana bir taktik avantaj sağlıyor tabi. 

Oyunda sürekli olarak para akışı sağlamanız gerekiyor çünkü bu askerler su yakmıyor! Oyunun kendi içinde bir zaman akışı var ve askerler de 7 günlük kontratlar ile takımınıza katılıyorlar. Tabi bunu daha uzun ya da kısa yapmak elinizde. Ama bu 7 gün tam olarak 7 görev anlamına gelmiyor, hareket ettiğiniz süreyi falan da hesaba katarsanız daha hızlı bir süre içerisinde “hadi eyvallah” diyip gidebilirler. Parayı ise hem görevler sırasında çevreden hem de elmas madenlerinden çıkarıyorsunuz.

Elmas madenleri günlük 4000 dolar gibi iyi bir para getiriyor ama Legion askerleri buralara saldırıp ele geçirmeye, mücevher trafiğini durdurmaya çalışabiliyor. Zaten yorgun argın bir göreve giderken aniden saldırı altındaki konvoya yardıma gitmeniz gerekebiliyor. Oyun dümdüz plana göre ilerlemiyor yani. Bunun için yerel halkı eğitip, kendini savunacak haldeki milislere çevirmek ve bazen olaya birinci elden müdahele etmek işe yarıyor. 

Oyunun normal zorluk seviyesi bile keyif verici bir zorluğa sahip olsa da, bu kadar ayrıntıya girmek istemeyen oyuncular için zorluk seviyesini düşürecek (ya da arttıracak) çeşitli ayarlar mevcut. Yaralanmaların daha az etkili olması ya da eşyaların aldığı hasarların azalması gibi seçimlerin yanı sıra “mermiyi yiyen ölür” seviyesinde gerçekçiliği tepeye taşıyan seçenekler de var.

PlayStation 5 Performansı

Neredeyse tüm konsol nesillerini yakalamış ve çoğuna sahip biri olarak, öncelikli oyun platformu PC olan bir oyuncuyum. Jagged Alliance 3 için de ilk tercihim her zaman PC platformu olacaktır ama bu incelemeyi PlayStation 5 sürümü ile yapıyorum, bu yüzden konsol sürümünün nasıl olduğundan da bahsetmek lazım.

Playstation 2 döneminde bazı gerçek zamanlı stratejileri konsolda oynamayı denemiş ve çabucak bu fikirden uzaklaşmıştım. Çoğu oyuncu da aynı fikirde olsa gerek, yapımcılar bir süre sonra konsola strateji oyunları getirmekten vazgeçmişti. Sıra tabanlı strateji oyunlarını oynamak ve kontrollere alışmak biraz daha rahat tabi. Jagged Alliance 3 için de benzer bir durum var. 

Oyun ekranında bir çok farklı bilgi var, çevreyi dikkatli bir şekilde inceleyip karakterlerinizi uygun bir şekilde yerleştirmenin önemli olduğu bir oyun oynuyorsunuz. Aslında oyunun tuşları kontrolcüye gayet uyumlu bir şekilde uyarlanmış ve çok zorlanmadan istediklerinizi yapabiliyorsunuz. Haritada hareket etme ve düşmanlarla savaşma konusunda çok büyük sıkıntılar yaşamadım ama yalan söylemeyeyim, klavye-mouse rahatlığını aradım. Özellikle karakterlerin özelliklerini inceleme ve envanter düzenleme gibi durumlarda çok aradım. Ama bunlar da koltuğa gömülüp kablosuz bir şekilde büyük ekranda oynamak için kabul edilebilir bedeller. 

Oyunun konsol portu oynanış açısından, ufak tefek problemleri saymazsak gayet iyi, peki görsellik ve performans tarafında nasıl bir iş çıkarmışlar? Konsol tarafında oyuna iki farklı grafik modu eklenmiş, Quality ve Performance. Quality adından da anlaşılacağı gibi daha kaliteli bir görsellik sunuyor. Karakter modelleri, çevre kaplamaları, ışıklandırmalar gibi bir çok özellik dikkate değer bir şekilde iyileşiyor ama oyunu 30 fps oynuyoruz. Eğer oyunu akıcı bir şekilde 60 fps oynamak istiyorsanız görsellikten fedakarlık edip performans moduna geçmeniz gerekiyor. 

Oyunun konsol sürmünün aşırı iyi grafikleri yok ve 60 fps için bunun birazını feda etmek gerekiyor ama yine bir sorun var. Oyun 60 fps oynarken kimi zaman drop yaşatıyor. Etkileşime geçeceğiniz eşya ve insan sayısı çoğaldıkça fps düşmeleri göze çarpıyor. Çok göze çarpacak şeyler değil ve oyunun sıra tabanlı olması sebebiyle oynanışa da etki etmiyor. Ama ben 30 fps oynamayı tercih ettim, o tarafta bu olay daha az dikkatimi çekiyor en azından. Arada bir ufak tefek donma sorunları da yaşadım ama bu spesifik bir harekete mi bağlı yoksa tesadüfen mi başıma geldi emin değilim.

Bu arada belirtmem lazım, oyunun grafik kalitesi PC’de gayet iyiyken, PlayStation 5 sürümü grafik anlamda daha zayıf. Ortam çok güzel, atmosferi güzel veriyorlar ve kalite modunda ışıklandırmalar da gayet hoş ama PC sürümüne baktıktan sonra aradaki fark kendini belli ediyor. Ayrıca arayüz biraz daha büyük olabilirmiş. Televizyonda oynarken bazı şeyleri okumak için oturuşunuzu değiştirmeniz gerekebiliyor. UI ayarları var ama yazılara çok büyük etkisini görmedim.

Ses Ve Müzkler

Oyunun ses ve müzikler açısından gayet iyi olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Özellikle karakter seslendirmeleri, belli karakter tiplemelerinin parodileri olan karakterlerin seslendirmelerine kadar aslına uygun olmasına özen gösterilmesi çok hoşuma gitti. Başarılı yada başarısız hareketlerde takım üyeleri birbirine laf atıyor, kimi zaman dalga geçiyor, görevlerde yaptığımız seçimlere göre lafa dalıyorlar.

Müzikler ise her haritaya özel hazırlanmış ve atmosferi güçlendirecek seviyede iyi. Yerel halka özel bazı şarkılar var ki aklıma takıldı, bilmediğim bir dilde şarkı söylerken buluyorum kendimi. Aşırı yüksek bütçelere sahip olmayan bir oyunun OST için ekstra önem göstermesi ve bazı yılın oyunu adayları gibi aynı şarkının elli farkı versiyonunu sürekli döndürerek dinletmemesi de ayrı bir güzellik. Gerçekten Baldur’s Gate 3 ile ilgili sayabileceğim tek eksi (teknik olanlar hariç) müziklerinin sürekli tekrar etmesiydi, bu oyunda o sıkıntıyı yaşamadığıma sevindim.

Sonuç

Jagged Alliance 3 sıra tabanlı taktik strateji oyunu arayan konsol oyuncuları için harika bir seçenek. 80’ler aksiyon filmlerini seviyorsanız ekstra keyif alacağınız içerikleri, Baldur’s Gate 3 kadar olmasa da ayrıntılı içeriği ve neredeyse her oyuncuya hitap edecek kadar seçeneğe sahip “zorluk - kolaylık” dengesi ile oldukça güzel bir oyun. Yıllardır beklediğimiz düzgün Jagged Alliance oyununa sonunda kavuştuk. 

Oyunun PlayStation 5 versyionunu Playstation Store üzerinden 1.100 TL fiyat etiketi ile satın alabilirsiniz. Xbox Series konsollarında oynamak isteyen oyuncular için ise Xbox mağazasında 600 TL fiyat etike ile satışta. Benim öncelikli olarak tercih etmenizi önereceğim PC sürümü ise Steam üzerinde  21 dolar fiyat etiketiyle satılıyor.

Hem görsel anlamda daha iyi olması, hem klavye - mouse ve kontrolcü seçeneklerini sunması hem de fiyatı açısından baktığımızda oyunun PC sürümü her türlü daha iyi bir seçenek olarak gözüküyor. Ama oyun oynamak için yalnızca PlayStation 5 kullanan oyuncular için konsol sürümü de gayet oynanabilir durumda.