Harry Potter evrenine dayanan bir Quidditch oyunu fikri, serinin hayranları için oldukça heyecan verici görünebilir. Harry Potter: Quidditch Champions inceleme yazımız ile bu heyecanı ne kadar yatıştırabileceğimize birlikte bakıyoruz. İlk bakışta büyüleyici gibi görünse de, oyunun derinliklerine indikçe bazı önemli eksiklikler ve hayal kırıklıkları ön plana çıkıyor. Peki, bu oyun neden beklentilerin altında kaldı?
Harry Potter: Quidditch Champions, oyuncuları büyüleyici Harry Potter evrenine götürerek, Hogwarts’tan tanıdığımız Quidditch sporunu interaktif bir şekilde oynamamıza olanak tanımayı vaat ediyor. Quidditch, bilindiği üzere büyücülerin oynadığı hava sporu olup üç farklı top ve dört farklı pozisyonla oynanır. Oyunun temel amacı, iki takımı karşı karşıya getirerek bir takımın Quaffle'ı rakip kaleye sokması ve Snitch'i yakalayarak oyunu kazanmaktır. Harry Potter: Quidditch Champions, bu klasik kuralları sunarak, tempolu ve aksiyon dolu bir deneyim yaşatmayı hedefliyor.
Oyunun ilk anlarında etkileyici görünen bu deneyim, kısa süre sonra tekrar eden oynanış ve sıkıcı görevlerle oyuncuları bıktırmaya başlıyor. Oyunun sunduğu Quidditch deneyimi, görsel olarak etkileyici olabilir, ancak derinlikten yoksun bir yapıya sahip. Yani, birkaç maçtan sonra kendinizi sürekli aynı şeyleri yaparken bulmanız çok olası.
Harry Potter: Quidditch Champions'ın oynanışı, başta eğlenceli gibi görünse de kısa sürede tekdüze hale geliyor. Farklı pozisyonlarda oynayabilme seçeneği ilk etapta heyecan verici gibi dursa da, kontrollerin karmaşıklığı ve bu pozisyonların sunulduğu zayıf mekanikler yoruyor. Kovalayıcı, tutucu, vurucu ve arayıcı pozisyonları arasındaki farklar ne yazık ki yeterince hissedilmiyor ve bu da oyunun stratejik derinlikten uzak kalmasına neden oluyor.
Kontrollerin karmaşık ve hantal olması, oyunun keyfini ciddi şekilde baltalıyor. Özellikle hızlı tempolu bir spor olan Quidditch’te, anlık kararlar ve refleksler önemlidir; ancak bu oyunda kontrollerin bu kadar yavaş ve duyarsız olması, deneyimi sıkıcı bir hale getirmiş.
Şampiyonların en büyük avantajlarından biri, solo oyuncular için sunulan içerik miktarı gibi görünüyor. Ancak, tanıtım öncesi duyurulan co-op modu, aslında oldukça yüzeysel. Dört şampiyonadan oluşan bu modda botlara karşı oynuyoruz, sıralamada ilerleyip sonunda kupayı kazanmayı hedefliyoruz. Fakat, bu mod hızla sıkıcı hale geliyor. Herhangi bir hikaye, ara sahne veya ekstra eğlenceden eser yok; yalnızca yapay zekaya karşı bir dizi maç var ve bu durum büyük bir hayal kırıklığı yaratıyor.
Daha da kötüsü, yapay zeka kontrolündeki oyuncuların aksiyon oluşturmada başarısız olması. Quaffle'ı aldığınızda diğer kovalayıcılar ileriye hareket etmiyor, bu da çoğunlukla sahayı tek başınıza geçmeye çalışmanıza ve şut atma çabasına girmenize yol açıyor. Birkaç saat sonra, bu monotonluk sinir bozucu hale geliyor ve oyunun derinliği eksik kalıyor.
Peki, şampiyonluk dışında solo oyuncular ne yapabilir? Teorik olarak, zorlukları tamamlayabilirsiniz, ancak bu genellikle zaman alıcı ve yorucu bir süreç oluyor. Üstelik bazı zorluklar, temsil ettiğiniz evi değiştirmenizi gerektiriyor, bu da oyunun temasına ters düşüyor. Ravenclaw takımı kurup onları mavi cübbelere büründürmek için büyük çaba sarf ettikten sonra, bu evi Slytherin veya başka bir rakiple değiştirmek fikri tutarsız hissettiriyor.
Her ne kadar oyunun grafikleri ve görsel atmosferi Harry Potter evreninin ruhunu yansıtmaya çalışsa da, bu estetik güzellik oyunun temel eksikliklerini örtbas etmeye yetmiyor. Harry Potter: Quidditch Champions'ın çevre tasarımları ve karakter modellemeleri dikkat çekici olabilir, ancak bu görsellik, oynanışın yetersizliği ve tekrar eden görevler karşısında değersiz kalıyor. Güzel görünen bir dünyada oynamak her ne kadar cazip gelse de, eğer bu dünya içi boş ve sıkıcı görevlerle doluysa, görseller tek başına yeterli değil.
Harry Potter: Quidditch Champions, büyük umutlarla piyasaya çıkmış olabilir, ancak ne yazık ki beklenen etkiyi yaratmıyor. Oyunun temel mekanikleri, görsellikten ve nostaljik atmosferden bağımsız olarak zayıf ve tekrara düşen bir yapıya sahip. Quidditch sporunun heyecanını yaşamak isteyen oyuncular, yavaş kontroller ve sıkıcı görevler karşısında bu heyecanı hızla kaybedeceklerdir.
Sonuç olarak, Harry Potter: Quidditch Champions oyunu, Harry Potter hayranlarını ve Quidditch meraklılarını memnun etmekten çok uzak. Oyunun temel sorunları ve eksiklikleri göz önüne alındığında, bu oyunun büyülü evrenin bir yansıması olmaktan çok, hayal kırıklığına neden olan bir deneyim sunduğunu söylemek yanlış olmaz.
Harry Potter: Quidditch Champions hakkında ne düşünüyorsunuz?