Mischief. Mayhem. Soap. Ama kötü bir oyun.
Fight Club, David Fincher’ın 1999 yılında sinema dünyasına kazandırdığı,
kazandığı ödüllerle değil, felsefesiyle, yaşama dair sorguladıklarıyla,
kapitalizme başkaldırışıyla ve özellikle replikleri dikkat çekmiş, sinemalarda
gösteriminin üzerinden yıllar geçmesine rağmen hala kazındığı belleklerden
silinmemiş bir filmdir. Etrafta hala “first rule of the fight club is: You do
not talk about fight club second rule...” diye giden repliği ve türevlerini
tekrarlayan insanları da görmek de mümkündür. Filmin insanlara aslen Chuck
Palahniuk kitabı olan Fight Club’ın felsefesini benimsetebilmesinden, gişe
hasılatından anlayabileceğimiz tek şey başarılı bir film olduğu. Fight Club’ın
bizi ilgilendiren kısmı ise şu sıralar aynı isimle piyasaya çıkmış, aldığı ismi
sömüren dövüş oyunu. Fight Club, yapımcı Genuine Games’in ilk oyunu. Bu
arkadaşların daha önce de Knockout Kings ve Ratchet and Clank oyunlarında
emekleri geçmiş.
Dayak ve felsefe
Fight Club çok baştan savma yapılmış bir dövüş oyunu. Elde böyle bir isim
olmasına rağmen bu kadar basit bir oyun gerçekten şaşırtıcı. Bu konsept'den
katıksız bir dövüş oyunu yapılması da bence doğru değil. Bence aksiyon ve
dövüşün hatta adventure’ın bir arada bulunduğu bir oyun yakışırdı bu filme.
Gereksiz giriş fmv’sini izledikten sonra karşımıza çıkan ilk dikkat çekici
güzellik. Paper caddesinde yağmurlu bir akşamın cepheden görünüşünün üzerine
kurulmuş menü ve arka fonda çalan filmin soundtrackinde de yer alan "Corporate
World" parçası. Menüdeki seçeneklere bir göz attığımızda; member services bölümü
dikkat çekiyor. Burada dövüşçünüzü yaratabiliyor, daha sonra onu modifiye
edebiliyorsunuz. Ayrıca sakatlanan oyuncunuzu buradaki emergency room bölümünde
tedavi ettirebiliyorsunuz. Buradan çıkıp oyun modlarına girdiğimiz zaman Arcade,
versus, story, survival ve training modları karşılıyor bizi. Arcade modunda 14
Fight club üyesi arasından birini seçerek veya kendi yaptığınız dövüşçüyü
kullanarak karşınıza karışık olarak çıkacak fight club üyelerini
pataklıyorsunuz.
Bu üyeler arasında Allah’tan Tyler( Brad Pitt), Jack(edward Norton) da buluyor.
Onlarda olmasa bu oyuna freeware oyun muamelesi yapabilirdim. Tyler ve Jack var
ama tipten pek alakaları yok,çok dikkatli baktığınızda birazcık andırıyorlar. Bu
iki karakter dışında filmden; koca memeli Meat Loaf, filmdeki adıyla Bob,
Wolverine favorili İrvin ve Fight Club karargahının sahibine benzettiğim Lou
bulunuyor. Bunlar dışındaki karakterlerde filmden olabilir ama ben
çıkaramadım.Ayrıca açılmamış ta dört dövüşçü var ve bunlardan bir tanesi de Limp
Bizkit’in solisti Fred Durst. Unutmadan Arcade modunu bitirdiğiniz zaman
neredeyse her dövüş oyununda olduğu gibi oynadığınız dövüşçüye özel sonlar
çıkıyor ve gerçekten rezaletler. Bu kadar kötü animasyonları 3d oyunlar
yapılmaya başlandığından beri görmemiştim. Versus ve Survival modlarını
biliyorsunuz zaten. Story modunda da resimlerle tasvir edilmiş saçma bir konu
çerçevesinde sistemde hiçbir değişme olmadan dövüşüyoruz. Training modunda da
önünüzde hiçbir şey yapmadan duran adamcağızı dövüyoruz.