Fallen Lords: Condemnation

Angels, DeadSouls ve Demons. İşte büüyn dava bu üç ırkın anlaşamaması. Sağı solu belli olmayan, her an belaya ve tehlikeye açık bir dünya üzerinde yaşıyoruz. Herkes birbirinin kuyusunu kazmaya çalışıyor ve sadece ölümcül savaşlardan galip çıkanlar yaşıyor. Bazen bu savaşlar o kadar büyük oluyor ki, bir köy ya da kasaba bile ortadan kalkabiliyor. Sen, sen ol, destek vermek istediğin tarafın zor hayatına kendini hazırla, çünkü rahat bir günün olmayacak.

Komplike savaşlar

Fallen Lords: Condemnation genelde savaş temalı görevlere sahip, üçüncü şahıs görünümlü bir aksiyon. Yukarıda da adından bahsettiğimiz üç ırktan birisini seçiyor ve 10 senaryo boyunca mücadele ediyoruz. Her grubun kendine özgü ve birbirinden farklı 10 senaryosu bulunuyor ancak hepsi aynı hikayenin parçaları. Eğer Angellar’ı aldıysak ve o görevde soldan saldıran bir Demon ırkı varsa, Demonlar’ı seçtiğimiz zaman o soldan saldıran yaratıklar bizim kontrolümüzde oluyor. Görevler genelde koruma, saldırma ve birini bulma şeklinde. Daha yaratıcı bir durum söz konusu değil ve sürekli bunları yapıp, bölüm sonlarında da toplu savaştan alnımızın akıyla çıkıp bir sonraki senaryoya geçiyoruz, hepsi bu kadar.

Baştaki bölümler, alıştırmadan ibaret. Rahat kontrol sistemi sayesinde, bu konuda bir problemimiz olmayacak. Mouse ile kamera hareketini sağlayıp, scroll ile zoom in ya da out yapabiliyoruz. Grafiksel olarak Fallen Lords fazla bir şey vaat etmiyor. Karakter animasyonları oldukça problemli. Çok kuru gözüküyorlar ve animasyonlarda gerçekçilik bulunmuyor. Aynı şey çevre detayları için de geçerli. Modellemelerde pek bir canlılık yok ve bakıp da görselliğiyle takdir edebileceğimiz herhangi bir öğe bulunmuyor. Irkların kendilerine özgü kullanabilecekleri savaş hayvanları bulunuyor ve görev içlerinde kalabalık ordumuzun komutasını alabiliyoruz ancak bu gibi düşünülmüş ayrıntılar, teknik birçok hatadan dolayı sınıfta kalıyor. Yapay zeka, bu durumdaki en sağlam örnek olacaktır.

Hem komuta ettiğimiz, hem de düşmanımız olan karakterler son derece problemli hareket ediyorlar. Büyük savaşlarda şuursuzca kılıç savuruyorlar ya da önlerine bir obje çıktığı zaman, onlara takılıp kalabiliyorlar. Onun yanından geçip devam etmek yerine geri dönüp, tuhaf yerlerden dolaşma gibi ilginç ama bir o kadar da yanlış yollar izleyebiliyorlar. Kendilerini koruma konusunda da son derece yeteneksizler ve sürekli onları kollamak durumunda kalıyoruz. Çünkü, eğer kollamazsak ve çoğu ölürse, bir sonra gerçekleşecek olan geniş çaplı savaşta yalnız kalabiliyor ve kısa yoldan diğer dünyaya geçiş yapmak durumunda kalabiliyoruz.

Olmaz, olamaz

Müziklerden ilk başlarda umutlanmış olsak da, daha sonra seslerin devreye girmesiyle birlikte umutlarımızın boşa çıktığını fark etmiş olduk. Sesler kendini tekrar eden ve değişmeyen aynı efektlerden meydana geliyorlar. Genel olarak ele aldığımız zaman, Fallen Lords: Condemnation teknik arızalar nedeniyle görüntü veremeyen bir televizyona benziyor. Yapay zeka ve birbirini tekrar eden monoton senaryolar, bizi oyun süresini kısa tutmak zorunda bırakıyor. Bir aksiyon olarak Fallen Lords, çevresini aydınlatabilecek yeterli derecede ışık vermiyor, veremiyor.