Dissidia: Final Fantasy

Zamanın başlangıcında, daha ortada boşluk bile yokken iki adet güç peyda olmuş. Bu güçlerden birinin adı Cosmos olarak bilinirmiş. Düzen ve armoniyi temsil edermiş. Kendisine dişi bir bedeni uygun görmüş. Kendisine erkek bedenini uygun gören kardeşi Chaos’un aksine yaratmaktan ve korumaktan yanaymış. Chaos ise evrenin başlangıcından itibaren yaramaz çocuk olmuş. Kardeşinin var ettiği her şeyi yok edene ve umut ölene kadar durmayacakmış.

İyilik ve kötülüğün büyük savaşı

Cosmos ile Chaos, sonsuz bir savaşa tutulmuşlar ve bilinen tüm gerçeklik boyutlarının ötesinde birbirlerine kilitlenmişler. Savaş öyle şiddetli olmuş ki, dağlar ve denizler çığlık atmış; doğanın kendisi bile isyan etmiş. Chaos daha üstün konuma geldiğinde ve savaşın sonu yaklaştığında bir umut doğmuş.

Yok edici Chaos’un aksine, yaratıcı Cosmos’a hizmet edenler kalpleri ve ruhları ile savaşmışlar. Vazgeçmemişler ve dayanmışlar. On seçilmiş savaşçı tek bir güç oluşturup Choas’un üstüne yollamış.

Muharebe kazanılmış, ama savaş kesinlikle bitmemiş. Cosmos, on seçilmiş savaşçıya kendi güçlerini vermiş ve bu güçleri birer kristale saklamış. Derler ki karanlığın savaşçıları; Chaos’un (Daha çok kendilerinin) menfaatleri için bu kristalleri isterlermiş. Işığın on savaşçısı ise Chaos’un işini bir kere ve sonsuza kadar bitirme fırsatı için yanar tutuşurlarmış. Şimdi savaş yeniden başlayacakmış.

Yeni bir fantezi

Final Fantasy’nin (FF) kaç oyunu vardı, hangisi neydi bildiğimi iddia edemem. Bazen yapımcıların bile sayısını unuttuğunu düşünüyorum. Ancak sağlam hayranları var; buna eminim. Hele hele Japonya’da… Japonya’daki satış rakamları şimdiden 1 milyonu geçmiş. Üstelik piyasaya çıkalı kısa süre olmuşken. Final Fantasy, şimdi de bir PSP yapımıyla karşımızda. Bu seferki ürünümüz, RPG sosuna batırılmış bir dövüş oyunu.

"Dissidia: Final Fantasy’nin grafikleri genel olarak başarılı. Aynı şekilde müzikler de oldukça kaliteli."
Nur topu gibi PSP dövüş oyunumuzda, FF serisinin en önemli karakterleri yer alıyor. Birden dokuza kadar... Bunlara ek olarak Cosmos ve Chaos da karakterler arasında. Bu karakterler epey ilginç yeteneklere sahip: Söz gelimi dönüşebiliyorlar. Sephiroth melek haline dönüşürken, diğer bir karakter kara şövalye konumuna geliyor. Her dönüşüm kendi içinde farklı güçler barındırıyor ve karşınızdaki düşmana söken bir gücünüz yoksa, dönüşmüş halinizden faydalanmanız şart oluyor.

Dövüşler epey zevkli ve farklı sistemlerden faydalanıyorlar. Elbette ki amacınız karşınızdakinin gücünü sıfırlamak, ama bunu yapmanın çok yolu var. Ne kadar saldırgansanız o kadar Bravery Point topluyorsunuz. Bunlar belli bir seviyeye ulaştığında inanılmaz combolor yapabiliyorsunuz. Defansifliği tercih ediyorsanız, cesaret puanınız daha yavaş artıyor.

Farklı mekanikler ve işleyişler

Bir güzel sistem de EX Gauge adını alıyor. Bu sistemle, alınan ve verilen hasarlarla nesneler bir yerde toplanıyorlar. EX Gauge dolduğunda bu can puanları ve nesnelerle devasa saldırılar yapabiliyorsunuz. Elbette bir dezavantajı da var. Sadece ofansif olan bu mod, sizi saldırıya açık hale getiriyor.

Grafiklerin başarısını takdir etmek lazım. Tamamen üç boyutlular ve bir-iki kamera hatası dışında hiçbir sorun çıkartmıyorlar. Ara videoların kalitesi ve uzunlukları da benim için sürpriz oldu. Müziklerde; kendi başlarına albüm olacak kadar başarılı. Dissidia: Final Fantasy’nin sunduğu hoş sistemlere rağmen türe yeni bir yorum getirdiğini söylemek imkansız; ama anlaşılan amacı da bu değil. Amacı eğlendirmek ve bunu da iyi başarıyor. Klişe konusuna rağmen, Final Fantasy’nin son halkası paranızın hakkını veriyor.