Artılar-Sürükleyici hikaye, rahat oynanış, checkpoint sistemi, düşük fiyat
Eksiler-Müzikler daha iyi olabilirdi, silah çeşitliliği az, co-op yok, oyun süresi kısa
Deadlight, ağustos sıcaklarının ilk günlerinde XBOX için piyasaya çıkmıştı. Konsol sahiplerinin yüzünü güldüren bu sürpriz oyun, elbette PC oyuncularının da iştahını kabartmıştı. Yaklaşık üç ay sonra, takvimler 25.10.2012'yi gösterdiğinde, Deadlight, Steam üzerinden biz oyuncuların beğenisine sunuldu. Bakalım Windows kullanıcılarının beklediğine değmiş mi...
Işıktan korkuyorum Hikayemiz Randall isimli karakterin günlüğü üzerinden yürütülüyor. Randall, etrafta kan kokusundan çılgına dönmüş, 'gölge' adı verilen binlerce zombinin dolaştığı 1986 yılının Seattle'ın da eşini ve çocuklarını kaybetmiş. Arkadaşlarıyla 'güvenli bölge' denilen yere gitmeye çalışırken bir yandan da ailesinin peşinde koşturuyor. Hatıralarını kovalıyor. Kızından haber almaya çalışıyor. Oyun senaryosu bu temeller üzerine kurulu. Günümüz oyunlarına bir hayli ilginç senaryolar yazılırken, Deadlight'ın konusu hafif kalmış gibi görünebilir. Zombilerin ele geçirdiği bir dünyada ailesini bulmaya çalışan bir adamı oynamak bazı oyunculara klişe gibi gelebilir. Ancak geliştirici ekip Tequila Works, nasıl başarmış bilemiyorum ama, bu basit gibi görünen senaryoyu oyuna çok iyi yansıtmış.
Platform dinamiği üzerine oturtulmuş Deadlight da konu bütünlüğü genellikle bölüm aralarına serpiştirilen günlük sayfalarıyla korunuyor. Siz bir yandan gölgelerden kaçıp, kızınızın izini sürerken bir yandan da günlük sayfaları toplayarak hatıralarınızı tazeliyorsunuz. Böylelikle oyuncu da konuya hakim olmuş oluyor. Bunun dışında oyun içinde gelişen olaylarla da senaryo sürekli yön değiştiriyor. Ailenize ulaşmak pahasına türlü türlü yollardan geçerken, kendinizi yeni tanıştığınız birisinin oğlunu kurtarmaya çalışırken bulabiliyorsunuz. Bu tip olaylar da basit gibi gözüken hikayenin derinlik kazanmasını sağlıyor.
Platform oyunlarında oyuncuyu hikayenin içinde tutmak zordur. Bu tip oyunlar genelde bulmacalara ağırlık verir ve hızlıca yazılmış basit bir hikayeyle de konuyu geçiştirir. Deadlight'da durum çok farklı. Oyun size ustaca hazırlanmış rampalar arasında zıplarken aslında bir amacınız olduğunu ve ona ulaşmaya çabaladığınızı çok iyi hissettiriyor. Basit platform oyunları gibi amaçsızca sadece bölümü geçmek için oynamıyorsunuz. Bölümün tam ortasındayken öyle bir olay gelişiyor ki, hikayeyi bir an önce tamamlamak istiyorsunuz. Diğer taraftan topladığınız günlük sayfaları ya da diğer materyaller de sizi konuya bağlı tutuyor. Kimi zaman yolunuzun ortasında kimi zamansa ulaşması zor odaların içinde bulunan bu materyaller sayesinde karakterin aklından geçenleri daha iyi okuyabiliyorsunuz. Böylelikle kendiniz olmaktan uzaklaşıp, gerçekten Randall'mış gibi oynamaya başlıyorsunuz.
