Dark Messiah of Might and Magic

Bundan üç dört sene önce Arx Fatalis adında ilginç bir yapım vardı. Yer altında geçen hoş bir maceraydı, aslında kaliteliydi. Fakat pek fazla hafızalara yer etmeden öylece uçtu gitti. Arkane Studios, boş durmadı ve Arx Fatalis arkasından Dark Messiah of Might and Magic ile karşımıza geldi. Might and Magic evreni gerilerde 1986 yılına kadar gider. Aradan tam yirmi sene geçti ve ne oyunlar geldi gitti. Son olarak Arkane de, Arx Fatalis’ten kazandıklarını alıp Dark Messiah’a aktardılar ve Might and Magic dünyasını bir FPS olarak bize sundular. Source gücü, yayınlanan videolar, ekran görüntüleri derken, sonunda beklenen gün geldi çattı. Oyunumuz kendini piyasaya çıkardı.

Efsane

Sıra tabalı RPG’lerden görmeye alıştığımız Might and Magic, Dark Messiah ile gözlerimize oldukça farklı geliyor. Sareth adında genç bir karakteri yönetiyoruz. Sareth, hocası Phenrig adlı bir büyücüden, ufaklığından beri eğitim alır. Ancak eskiden olan bir kötülük geri döndürülmek istenmektedir. Büyülü bir kristal yardımı ile bu gerçekleşecektir. Sonuçta biz de yani Sareth olarak, bunlar gelişmeden yollara koyuluruz. Yolda bize eşlik etmesi için kafamızın içine Xana adlı bir güzellik eklenir. Böylece macera başlar. Xana, aynı Galatica’da Dr.Gaius Baltar’ın kafasındaki Numara 6 gibi, beynimizde dört dönüp duruyor.

Yapım aslında basit ve hemen alışılacak bir sisteme sahip. Temel olarak üç ayrı yetenek bulunuyor. Bunlar kombat, büyü ve çeşitli diğer bir grup olmak üzere sınıflandırılmış. Kombat, direk olarak dövüşle ilgili olan kısım. Silahlarınız, savunmanız, atağınız vs… buradan geliştiriyoruz. Büyü, bildiğimiz üzere büyüyüm ben diye direk olarak bağırıyor. (Ateş, hava, su, toprak ve tahta! Ne alaka) Ateş,buz vs… bulunuyor. Geri kalan yetenek sınıfında ise geri kalanlar toplanmış durumda. Yetenek kısmı aslında basit ve kullanışlı olduğundan tercih edilebilir. Buna rağmen Might and Magic dünyasında geçen bir oyun için, ben daha fazla ayrıntı beklerdim. Yaptığımız görevlerle, ayrıca öldürdüğümüz yaratıklarla tecrübe puanı kazanıyoruz ve seviye atlıyoruz. Genel olarak tüm yaratıkları öldürüp, tüm görevleri yapmaya çalışın, böylece elinize daha çok tecrübe puanı geçecek, karakteriniz kuvvetlenecek.

Half – Life 2’nin gücü adına

HL2’den artık iyice ahbap olduğumuz Source grafik motoru, Dark Messiah’ın da temeli olmuş. Grafikler genel olarak iyi. Gölgelendirmeler ve ışıklandırma efektleri güzel. Modellemeler bazı zamanlar ufaktan çuvallayabiliyor. Ancak doku ve kaplamalar hoş, hatta bazı zamanlar ufak detaylar içlerinde saklı gibi. Source’un en sevdiğim yanı açık alanı harika bir şekilde çizmesiydi. Dark Messiah’ta bu yüzden hiç kasılmadan, bölümleri güzel bir şekilde bize yansıtmış. Çevrenin şekillenmesinde, grafikler sınıfı geçiyor. Diğer olay ise, Source’un bazı yeni efektlerinin de kullanılması, bunlar da gözleri okşuyor.

Sesler de genel olarak iyi. Bazı zamanlar seslendirmelerde ufaktan bir kaçış veya takılma olabiliyor. Gene de bu olay ortamı iyice bozacak türden değil. Yapımda kullanılan ses efektleri yeterli ve iyi. Kendini tekrar ettirmeyen türde. Bazı oyunlarda özellikle ses etkeni, sanki kulak zarınızı yırtacak gibi olur. Fakat bu durum Dark Messiah’ta geçerli değil, sınıfı atlıyor.

Kes, biç, parçala sonrada salla

Source olurda, hiç çevreyle etkileşim olmaz mı? Olabilir, tabii ki ancak bunu nasıl kodladığınıza bağlı. Yapım içinde neredeyse her şeyle etkileşimdeyiz. Yıkın, kesin, atın, tutun bu tamamen size bırakılmış durumda.