ArtılarJericho'yu konu etmesi, sesler iyi, modellemeler harika, bir kere oynanıp bitirilmeyi hak ediyor
EksilerSadece Singleplayer var, Co-op yok, tek bir karakterle bile bitebilir, çizgisel oynanış, yükleme ekranları çok, kendini çok tekrar ediyor, korkudan çok normal bir aksiyon oyunu gibi
Clive Barker ismi zaten kitaplardan ve korku hikayelerinden iyi bilinir.
Ancak oyun dünyasında Undying’le iyice duyuldu. Undying halen çoğu oyuna parmak
ısırtacak cinste bir gerilime ve atmosfere sahip. Çıkmasının üstünden kaç sene
geçti, ama halen PC’ye yeniden yüklenip oynanabiliyor. Bunun en büyük sebebi
oyun mekaniği ve sunduğu gerilimli ortamdı. Hatta arkasından birçok taklidi bile
yapılmaya çalışıldı. Ancak bu mükemmel klasik kaliteli olmasına karşın,
istenilen satışı ne yazık ki yapamadı. EA Games bu yüzden oyunun devamının
gelmeyeceğini de belirtmişti. Halbuki Undying’in sonu ucu açık bitmişti. Yıllar
yılı Clive Barker ustanın elini attığı yeni bir proje bekledik. Bir aralar
Demonik duyuruldu, ancak o da iptal etti. Böylece hevesimiz kursağımız da kaldı.
Ancak bir süre sonra Jericho açığa çıktı ve kurt gibi beklemeye koyulduk.
Mistik şehir “Jericho”
Oyuna geçmeden önce, yapımın geçtiği ve senaryosunu konu aldığı Jericho
Şehri’nden bahsedelim. Jericho, Tevrat’a yazanlara göre Dünya’nın ilk yerleşim
merkezi sayılıyor. Tarihi konusunda ise M.Ö 9000 yıllara kadar gidiyor. Ancak
şehrin bu kadar ünlü ve konuşulmasının nedeniyse, surlarının Yahudiler
tarafından lanetlenerek şehrin ele geçirilmesi. Yahudiler, Aron Aberit’le (10
Emir’in içinde bulunduğu kutsal sandık) beraber 7 gün boyunca, kentin çevresini
gezmişler. Sonunda, surlar yıkılıyor ve Yahudiler şehri ele geçiriyor.
Jericho’nun diğer en önemli özelliği duvarları. Tahmin edilenlere göre kentin;
600 metre uzunluğunda, 1.8 metre genişliğinde ve 4 metre yüksekliğinde duvarları
varmış. Şehir şuanda halen kullanılıyor. Ancak oyunda halen günümüzde
kullanıldığı ve modern bir yerleşim yeri olduğu gerçeği es geçiliyor. Bunun
yerine Jericho efsane oluyor ve bir anda ortalıkta beliriyor. Karakterimiz
kendini çölde bir çocukla beraber giderken kabus görüyor. Terlemiş bir vaziyette
gelen telefonla uyanıyor ve durum bildiriliyor. Şehirden doğaüstü sinyaller
alınıyor ve bizde bu tür olayları inceleyen ekibimizle beraber, şehri araştırmak
üzere yola koyuluyoruz ve macera başlıyor. Oyun başında takım arkadaşlarımızla
beraber helikopterde giderken, şehir hakkında ve olay hakkında bir notebook’a
bakarak arkadaşlarımıza bilgi veriyoruz. Zaten helikopterden inip bir süre
ilerledikten sonra ilk yaratıklar karşımıza çıkıyor.
Jericho çıkmadan önce hakkında çok yazılıp çizildi. Korkutucu olacak, Undying
gibi bir tecrübe sunacak denildi. Ancak şunu hemen belirtmem de yarar var.
Jericho’da ne yazık ki Undying’teki gibi gerilimli bir atmosfer veya oyun tarzı
yok. Bunun yerine aksiyon dolu bir yapım olmuş. Undying aklıma geldikçe onun
sunduğu tarzı hatırladıkça, Jericho’da oyun boyunca bunu göremedim. Genel olarak
normal bir aksiyon oyunundaki gibi, karşımıza çıkan yaratıkları öldürüp
ilerlemek genel amacımız.
Değiştir modeli kullan enerjini
Sürekli yaratık öldürmek dışında arada bu sıradanlığı yok etmeye çalışan iki
etmen var. Bunlardan biri takımdaki diğer karakterleri kullanabilmek ve bazı
zamanlar çıkan engeller. Yönettiğimiz karakter takımın başı. Ancak adamlarımız
arasında değişim yapabiliyoruz. Onların yerine geçip kontrol edebilir veya
onlara emir verebiliriz. Ama şunu belirtmemde bir yarar var. Karakter arasındaki
bu değişim pek gerekli değil. Çünkü tek bir karakterle bile oyun en baştan sona
kadar çok kolay bir şekilde bitirilebilir. Yani karakter geçişleri bu bazda
biraz gereksiz gibi bir izlenim veriyor. Ancak bazı zamanlar mecburi olarak
başka karaktere geçmemiz lazım oluyor. Bunu da önümüze çıkan engelleri geçmek
için yapıyoruz. Her karakteri kullanıp geçmemiz gereken bir takım tuzaklar veya
engeller olabiliyor. Engeller genelde bir kapının diğer taraftan açılması,
taşlarla tıkanan yolun açılması gibi bilindik şeylerden oluşuyor. Bazı
zamanlarda ilginç bir oynanış kendini gösterebiliyor. Tomb Raider Legend’tan ve
Resident Evil 4’ten eğer hatırlarsanız, oyun içi sinematik gibi duran, ancak
doğru zamanda doğru tuşa basarak geçtiğimiz yerler oluyordu. Aynısı Jericho’da
da geçerli.