Clair Obscur: Expedition 33 İnceleme

Clair Obscur: Expedetion 33 inceleme: Oyun dünyasında her zaman karşımıza dev bütçelerle üretilmiş ama ruhsuz yapımlar çıkmıyor. Bazen, daha küçük bir ekipten, daha sınırlı bir bütçeden çıkan bir oyun, anlatımı, sanatı ve ruhu ile tüm endüstriyi şaşırtabiliyor. Clair Obscur: Expedition 33 tam da böyle bir örnek. Fransız stüdyo Sandfall Interactive’in ilk oyunu olan bu yapım, yalnızca güzel bir RPG deneyimi sunmakla kalmıyor; aynı zamanda sanatsal bir vizyonu başarıyla oyunlaştırarak bizlere unutulmaz bir yolculuk vadediyor.

Clair Obscur: Expedition 33 İnceleme: Hikâye ve Evren

Clair Obscur: Expedition 33, Belle Époque döneminin estetik izlerini taşıyan, steampunk unsurların ve sürrealizmin harmanlandığı bir şehirde, Lumière’de geçiyor. 67 yıl önce yaşanan "Fracture" olayı sonrası dünya ikiye bölünmüş ve bu şehir, kaderini belirleyen büyülü bir kubbe altına hapsolmuş. Her yıl, gizemli bir varlık olan La Pittrice uyanarak dev bir monolit üzerine yeni bir yaş yazıyor. O yaştan büyük herkes ise bir anda yok oluyor. Bu olay halk arasında "Gommage" olarak biliniyor.

Oyuncu, Gustave adında, biyonik kollu bir mühendis olarak Expedition 33’e katılıyor. Amaç, La Pittrice’in lanetini durdurmak. Ancak oyunun ilk dakikalarından itibaren anlaşılıyor ki bu yolculuk kolay bir kahramanlık hikâyesi olmayacak. Hikâye, umut ile umutsuzluk arasındaki o ince çizgide ilerliyor. İnsanların ölümle nasıl yaşadığı, kaçınılmaz sona karşı nasıl direnmeye çalıştıkları, her sahneye ve diyaloga yansıyor. Senaryo zaman zaman kalbinize yumruk gibi oturuyor, zaman zaman da umulmadık anlarda sizi gülümsetiyor.

Karakterler ve Anlatım

Clair Obscur: Expedition 33’in en güçlü yanlarından biri karakter yazımı. Her karakterin belirgin kişisel motivasyonları, zaafları ve hayalleri var. Gustave’ın yorgun idealleri, Maelle’in genç cesareti, Lune’un element büyüleriyle oynayan hassas doğası, Sciel’in tarot kartlarına dayalı gizemli dövüş tarzı... Her biri kendi yolculuğunu yaşıyor ve bu yolculuklar oyuncuya gerçek bir aidiyet duygusu veriyor.

Diyaloglar doğal, yer yer mizahi, yer yer yürek burkucu. Özellikle Gustave ve Maelle’in ilişkisi, neredeyse bir abi-kardeş bağı gibi işlenmiş. Oyun, JRPG türünde sık rastlanan "gereksiz uzatmalar" tuzağına düşmüyor; her konuşmanın bir amacı var. İngilizce ve Fransızca seslendirmeler üst düzey; Charlie Cox, Jennifer English ve Andy Serkis gibi isimler karakterlere gerçek bir derinlik katıyor.

Oynanış ve Savaş Sistemi

İlk bakışta Clair Obscur klasik bir sıra tabanlı dövüş sistemine sahip gibi görünüyor. Ancak oyuna adım attığınız anda büyük bir fark hissediyorsunuz. Dövüşler sadece komut vermekle sınırlı değil; düşmanın saldırıları geldiğinde gerçek zamanlı olarak parry, dodge veya jump yaparak müdahale ediyorsunuz.

Başarılı bir parry, güçlü bir otomatik karşı saldırı başlatıyor; dodgelar ise saldırılardan kaçmanızı sağlıyor. Her düşmanın farklı saldırı düzenleri var ve oyuncu ses ve görsel ipuçlarına dikkat ederek tepki vermek zorunda. Özellikle boss savaşlarında bu sistem adeta bir satranç müsabakası gibi derinleşiyor.

Karakterler farklı savaş mekaniklerine sahip. Lune büyülerle "element lekeleri" biriktirip kombinasyonlar yaratıyor. Maelle, farklı dövüş pozisyonlarına geçerek saldırı türünü değiştiriyor. Sciel, tarot kartları kullanarak zamanla hasar biriktiriyor. Bu sistemler yalnızca savaşlara değil, takım kurulumuna da ciddi bir strateji derinliği katıyor.

Ayrıca, oyuncular keşif sırasında özel pasif yetenekler kazandıran Pictos toplayabiliyor ve karakterlerine özelleştirilmiş güçlendirmeler yapabiliyor. Bütün bu katmanlar bir araya geldiğinde, savaş sistemi hem akıcı hem de sürekli öğrenmeyi teşvik eden bir yapıya kavuşuyor.

Sanat Tasarımı ve Grafikler

Clair Obscur: Expedition 33, görsel anlamda adeta bir başyapıt. Dünya, empresyonist resimlerin canlı bir versiyonu gibi görünüyor.

Parlak renkler, tuhaf geometrik şekiller, hayal ve kabus arasında gidip gelen tasarımlar... Her lokasyon kendine has bir ruha sahip. Bazı bölgeler su altındaymış gibi gözükürken, gökyüzünde köpekbalıkları yüzüyor. Bir başka yerde, eriyip eğrilmiş bir Eiffel Kulesi, oyuncuya bu dünyanın tamamen yabancı olduğunu hatırlatıyor.

Unreal Engine 5 kullanımıyla detaylar olağanüstü işlenmiş. Ancak çevre etkileşimi sınırlı; çoğu obje sadece dekoratif. Yine de atmosfer, keşif hissi ve sanatsal bütünlük açısından oyun tam bir görsel ziyafet.

Müzikler ve Ses Tasarımı

Oyunun müzikleri Lorien Testard ve Alice Duport-Percier tarafından bestelenmiş. Sonuç ise gerçekten büyüleyici.

Fransız chansonları, jazz ezgileri, operatik vokaller ve dramatik piyano parçaları birbirine ustalıkla örülmüş. Boss savaşlarında müzikler adrenalinizi yükseltirken, dramatik anlarda sizi olduğunuz yere çivileyebiliyor.

Bu müzikler yalnızca sahneleri tamamlamakla kalmıyor; anlatının duygusal dalgalanmalarına da rehberlik ediyor. Özellikle oyunun final bölümlerinde duyduğumuz temalar, uzun süre zihninizde yankılanacak.

Teknik Performans ve Optimizasyon

Clair Obscur, PC’de DLSS açıkken 2K çözünürlükte 60 FPS akıcı bir deneyim sunuyor. Bazı geniş biyomlarda küçük FPS düşüşleri yaşansa da genel performans tatmin edici. PS5 Pro kullanıcıları ise kalite ve performans modları arasında seçim yapabiliyor.

Bazı bölgelerde pop-in efektleri ve bulanıklık hissi var, ancak bunlar genel deneyimi ciddi şekilde baltalamıyor.

Küçük bir not: Oyun içi harita eksikliği, bazı oyuncular için rahatsız edici olabilir. Kompleks alanlarda yön bulmak zaman zaman zorlaşıyor.

Sonuç

Clair Obscur: Expedition 33, sanatı, hikâye anlatımını ve yenilikçi oynanışı bir araya getirerek RPG dünyasına eşsiz bir eser kazandırıyor. Teknik açıdan mükemmel olmasa da, duygusal yoğunluğu, atmosferi ve stratejik savaş sistemi bu eksikleri fazlasıyla telafi ediyor.

Özellikle klasik JRPG’lere aşina olanlar için bambaşka bir deneyim vaat eden Clair Obscur, son yılların en çarpıcı oyunlarından biri olarak anılacak.