Yaz geldi, tatil de beraberinde geldi. Ne yapacağız? Video oyunları, deniz, kum, güneş... Video oyunlarından vazgeçmezsiniz herhalde. Ancak kimi zaman "bu akşam ne yapsam?" diye düşündüğünüz oluyordur. Her akşam rahat rahat koltuğumuza oturup, elimizde sıcak sıcak taze mısırla sinema keyfi yapmak, hepimizin işine gelir diye düşünüyoruz. Bu yüzden de "bu akşam ne izlesem?" sorunuzun cevabını cevaplamak için buradayız.
Bu sefer bendeniz Özgür Yıldız sizlere 28 Gün Sonra isimli Danny Boyle filmini, Ceyda Doğan Karaş ise filmin devamı niteliğindeki yapım 28 Hafta Sonra isimli filmi önereceğiz.
28 Gün Sonra (2002)
Zombi filmlerine aşina olduğumuz şu son dönemde özellikle vizyonda World War Z isimli Brad Pitt’in başrolünü oynadığı bir film de varken, akşamınızı iki güzel zombi filmiyle renklendirelim dedik. İlk filmimiz 2002 yapımı Danny Boyle’ın yönetmenliğini üstlendiği 28 Gün Sonra. Danny Boyle’ı özellikle Slumdog Millionaire filmindeki büyük başarısıyla tanıyoruz.
28 Gün Sonra, tipik zombi filmlerinden ayrılan özellikleriyle ve farklı kurgusal yapısıyla ön plana çıkıyor. Cillian Murphy’nin başrolde Jim karakteriyle yer aldığı film, İngiltere’de geçiyor. Kurgusal olarak asıl olaylardan 4 hafta yani 28 gün sonrasında başlayan film, özellikle bomboş Londra sokaklarıyla seyirciyi kalbinden vurmayı başarıyor. Zombi dediysek ağır ağır yürüyen ölülerden bahsetmiyoruz. Filmde RAGE isimli bir virüsün insanlara bulaşmasının ardından deli danalar gibi koşuşturup virüsü birbirine bulaştıran insanlar görünüyor. Bu da artık sıkıcı hale gelmiş “zombi” kavramını, daha dinamik ve hızlı bir konuma getirmeyi başarıyor.
Filmde Holywood’un etkisinin minimum seviyede olduğu açık. Bunda filmin İngiltere yapımı olmasının etkisi büyük. Ne görsel efektlerin öne çıktığı bir karmaşa var, ne de tipik Hollywood-vari sahneler. Sanırım az sonra okuyacağınız devam filmi “28 Hafta Sonra”nın, ilk filmi sevenler tarafından çok da beğenilmemesinin asıl nedeni bu.
“28 Gün Sonra”yı izlerken biraz melankolik hissedecek, biraz gerileceksiniz. İyi seyirler.
