Artılar
İkizler seriye çok yakışmışlar. Oynanış mekanikleri artık pürüzsüz hale getirilmiş. Londra atmosferi nefes kesici. Orijin hikayesi anlatmadan konuya dalıyor
Eksiler
Kaplama kalitesi belli yerlerde sürünüyor. Oyun cidden çok yorgun görünüyor. Üçlemenin ardından ciddi bir konsept sorunu var. Jacob'ın gizlilik animasyonu olmamış
Özel İnceleme
Emin Çıtak23.10.2015 - 14:56
Londra'ya hükmeden, dünyaya hükmeder
Son birkaç gündür oynadığım oyunun hangi Assassin's Creed oyunu olduğuna, daha doğrusu kaçıncı Assassin's Creed oyunu olduğuna dair herhangi bir fikrim yok. Geçtiğimiz senenin büyük eleştirilerinden sonra insanların beklentileri böylesine düşmüşken üçün beşin hesabını yapmıyorsunuz. Kötü olduktan sonra isterse altı ayda bir çıksın, ne değişir ki?
Ha, bu noktada çuvaldızı biraz da kendime batırmam gerekiyor. Assassin's Creed: Unity'nin inceleme kopyasının bize gelen sürümünde "şans eseri" oyunun dibe çökmesine neden olan hatalar neredeyse hiç karşımıza çıkmamıştı. Oyunun inceleme ambargosunun "ilginç bir kararla" oyunun çıkışından sonraya verilmesi, tepkileri ölçmekte ciddi zorluk yaşatmıştı.
Kısaca, Ubisoft yeni bir Ezio getirmekten vazgeçmiş durumda.
Neyse... Unity en azından çıkış sürecinin ardından hatalarını belli bir ölçüde düzeltti de insanlar oyunu rahatlıkla oynayabildiler. Peki, Syndicate? İşte bambaşka bir konu. Hem de çok çok başka. 4 günlük Assassin's Creed: Syndicate maratonundan sonra size anlatacak çok şeyim var!
Yenilik yapmak yıllık oyunlarda biraz zordur. Bunu FIFA, PES, Call of Duty ve Assassin's Creed gibi oyunlarda her geçen gün daha net görüyoruz. Diğer bir yandan bu oyunların gerçekten de her yıl çıkması gerekiyor. Onları birer klasik olarak değil de yıllık eğlence olarak görmeye başlamamız gerekiyor. Ha işin üzücü noktası asla Modern Warfare 1 veya Assassin's Creed II gibi oyunları asla göremeyecek olmamız. Ne yapalım? Onlar kaçmıyor ya... Arada açar hasretimizi gideririz.
Assassin's Creed'in işi diğer yıllık oyunlara nazaran biraz daha zor. Nedeni çok basit: Bir FIFA ve CoD oyuncusunun beklentileri her yıl az çok bellidir. İş Assassin's Creed gibi kompleks bir yapıyı yıllık bir seri haline getirmeye çalışınca doğal olarak zorlaşıyor. Belki de bu yüzden Unity en yenilikçi AC oyunuyken en kötü puan ortalamasına sahip Assassin's Creed oyunu oldu.
Tüm bunları neden anlattığımı soracak olursanız, cevap çok basit. Artık oyuncuların da Assassin's Creed'i yıllık bir eğlence olarak görmesini bekliyorum. Maalesef, biz ne dersek diyelim, ne söyleyelim asla bir Assassin's Creed II gelmeyecek. Bu diğer AC oyunlarının kötü olacağı manasına gelmiyor. Tıpkı Assassin's Creed ailesinin son üyesi Syndicate gibi...
Londra kimin olacak? Asıl soru bu!Assassin's Creed'in ilk oyunundan beri ilk kez yapımcılar yeni bir karakteri orijin hikayesiyle başlatmıyorlar. Jacob ve Evie kardeşler (kendileri ikiz) tabiri caizse konuya zart diye giriyorlar. Biz onların kontrolünü aldığımızda kardeşler hali hazırda hayli ünlü suikastçılar. Biz onların isimlerini bile bilmezken, Londra'yı Tapınakçı tehdidinden temizlemek için deliler gibi uğraşır haldeler. Yani kısaca, Ubisoft yeni bir Ezio getirmekten vazgeçmiş durumda. Daha önce Ezio olmaya en çok yaklaşan kişi Arno olmuşken, ona da oyunun teknik yönü hiç acımamışken, Ubisoft bu davadan dönme yoluna gitmiş.
Bu durum aynı zamanda Ubisoft'un Assassin's Creed III' ten beri aldığı en doğru karar. Keşke daha önceden böyle bir çabaya hiç girişmeselerdi de Ezio olmaya çalışan karakterleri değil, kendi ruhuna, coşkusuna sahip suikastçıları tanısaydık.
İki karakterli ilk AC oyunu olan Assassin's Creed: Syndicate hem bunun dozunu çok iyi ayarlıyor hem de iki karakteri de iyi tanımamız için bize yeterli zamanı sağlıyor. Jacob ve Evie'nin hareketleri ve yetenekleri başlarda birbirine çok benzese de yetenek ağacını kullanarak iki karakterimizi de istediğimiz gibi özelleştirebiliyoruz. Bazı hareketler ortak çalışırken, bazıları tek bir karaktere özel oluyor. Bu sayede oyun planımızı istediğimiz gibi esnetebiliyoruz.
Jacob ve Evie'nin uyumuysa hem kişiliklerindeki hem de yeteneklerindeki farklılıklarda yatıyor. Jacob oyunun birçok noktasında tanık olacağınız gibi pek kendine hakim olabilen bir tip değil. Yetenekleri de bu yönde. Yakın dövüşte ciddi bir üstünlüğü var ve Evie'nin ancak sis bombası atıp kaçabileceği durumlardan bilek gücüyle rahatça kaçınabiliyor. Zaten iki karakterin de hareket hızları aynı değil. Hikayeye Jacob ile başladığımda oyunun yavaşlamış olduğunu düşünmüştüm. Bariz bir hantallık söz konusuydu. Ama görevin devam sürecinde Evie'ye geçtiğimde gizlilik konusunda inanılmaz rahat ettim. Zaten oyun süreci de Evie'nin dediği gibi, "Jacob'ın dağınıklığını toplamak üzerine".
İkiz kardeşlere senaryo görevlerinde pek müdahale edemiyoruz. Oyun bize genellikle Evie ya da Jacob'u dönüşümlü olarak veriyor. Görevler de bu ölçüde paralel olarak ilerliyor. Elbette Ubisoft bu kararı boşuna vermemiş. Yeni ikili sistem bize inanılmaz bir esneklik sağlıyor. Üstelik görevler de inanılmaz uzun olmuş. İki karakter bize öyle tadımlık sunulmuyor. Senaryo süresinde ikiz kardeşlerle eşit bir dağılımla oynuyorsunuz. Yan görevlerdeyse işler biraz değişiyor. Yan aktivitelerde hangi karakterle oynamak istediğinize siz karar veriyorsunuz. İkisinin de özellikleri birbirini tamamladığı için yan görevlerde oynanış açısından pek sıkılmıyorsunuz.
Sakın Unity gibi bir Birlik durumu beklemeyin çünkü acımasız bir dönemdeyiz.
Assassin's Creed oyunlarını biraz bile oynadıysanız açık dünya görevlerini az çok tahmin edebilirsiniz. Oyun her zaman Templar hakimiyetinde başlayan bir bölgeyi bizden temizlememizi istedi. Sanayi devrimiyle daha tozlu, daha kirli ama daha zengin hale gelen Londra için de durum değişmiyor. Sadece gücün odağı tamamen değişmiş durumda. Sanayi devriminin en büyük etkisiyse kuşkusuz oynanışta görünüyor. Artık belimizdeki kılıca güvendiğimiz dönemler ciddi manada geride kaldı. Syndicate'teki silahlı düşman sayısı önceki oyunlardakinin toplamından bile daha fazla. Bu durum beraberinde farklı oynanış mekaniklerini beraberinde getiriyor. Siz de silahınıza önceden olduğundan daha fazla güvenmeye başlıyorsunuz, orası ayrı.
Neyse, görevlere gelecek olursak -özellikle- ana senaryo görevleri cidden harika tasarlanmış ve sizi son derece özgür bırakıyor. Önceki oyunlarda sizi şişiren tonlarca yan unsur oyundan atılmış durumda. Yine eskisi gibi bölgeleri ele geçirme gibi etkinlikler var ama bunlar ilk defa bu kadar opsiyonel kalıyor. İster yapın, ister yapmayın... Ubisoft bu sefer ana senaryoya çok güveniyor ve belki de Assassin's Creed II'den beri yaptığı en iyi ana hikaye sekansını bize sunuyor. Güç dönemi olarak betimleyebileceğimiz Viktoryen dönemi İngiltere'si sunulan güzel senaryoyla destekleniyor.
Sen misin kardeşime kur yapan? Adamın aklını alırım uleyn!İkiz kardeşlere nasıl geldiğimiz de başka bir merak konusu. Yıllardan beri Cennet'in Parçaları'nı arayan Tapınakçılar ve Suikastçılar bu kez Londra'da karşı karşıya geliyorlar. Sakın Unity gibi bir "Birlik" durumu beklemeyin çünkü artık acımasız bir döneme dayanmış durumdayız. Assassin's Creed III ve Assassin's Creed: Unity ile iki taraf arasındaki çizgiler biraz silikleşmişti. Syndicate ise bu çizgiyi bir anlamda yeniden çekiyor. Tamam, yine bu sınırları aşacağınız durumlar olabilir ama Assassin's Creed bu kez dönem ne gerektiriyorsa onu yapıyor.
Üçüncü oyun ve Unity, serinin gelecekte geçen bölümleri açısından biraz tehlikeliydi. Sonuçta bu işe ilk başladığımızda Desmond Miles, Abstergo tarafından alıkonan bir kobaydan başka bir şey değildi. Haytham, Elise gibi karakterler bizi biraz etkilese de Tapınakçılar tarafında amacın hiç değişmediğine bir kez daha tanık olduk. Tapınakçıların tek istediği güç. Bu her zaman böyleydi. Suikastçılarsa dengeyi korumakla yükümlüydü. Dengeyi bozmak isteyen Tapınakçılarsa, suikastçılar onların karşısında durmak zorundadır. Bu azılı bir düşmanlık değil, daha çok farklı amaçlara hizmet etmekle açıklanabilecek bir ayrılık. Unity dönemi gereği bu çizgiyi silmek zorundaydı, bu yüzden öyle yaptı. Şimdi Londra'da bir Cennet Parçası daha ortaya çıkıyor ve iki taraf denge için bir yarışın içine giriyor.
Assassin's Creed: Syndicate tıpkı selefleri gibi bir dönem oyunu. Çevre, ekipmanlar ve karakterler bize Viktoryen İngiltere'sini yaşatmaya pek hevesliler. Ekipman demişken, oyuna yeni eklenen grappinling-hook oyuna bambaşka bir hava katıyor. Bu iki yönlü halat atan özel kanca sayesinde oyunun derinliği bir anlamda artıyor. Yine önceki oyunda olduğu gibi eşyalar haricinde kazandığınız yetenek puanları ekipmanlarınızla uyum içerinde olan bir yetenek ağacı sunuyor. İlerleme ve karakter hakimiyeti konusunda son birkaç oyundur ciddi bir ilerleme içinde olan Ubisoft, Syndicate ile bunu tavana vurduruyor.
Assassin's Creed: Syndicate uzun yıllardır beklediğiniz o Assasin's Creed oyunu mu?
Assassin's Creed serisi en iyi Serbest-Koşu (Free-Run) mekaniklerini bize sunsa da genel olarak bu durum ciddi hatalara ve sinir bozucu anlara neden olur. Duvara takılmalar, alçak bile olsa kutunun üstünden inememek, saçma yerlerde asılı kalmak... Say say bitmez. İşte ilk kez serbest-koşu özelliği bu kadar kusursuz. Özellikle aşağı inme konusunda Unity'den bile daha sağlam bir sistem sizi bekliyor. İşin içine gizliliği böylesine sokan bir oyunda animasyon kurbanı olmaya artık son.
Madalyonu çevirdiğimdeyse beni karşılayan şey kesinlikle yorgun bir oyun. Sadece grafik anlamında demiyorum, genel bir yorgunluk. Assassin's Creed'i belki de bir daha asla klasik yapamayacak bir yorgunluktan bahsediyorum. Günlerdir oyunu oynuyorum, sayısız suikast, sayısız görev yaptım ama gerçekten oyunla ilgili bahsedebileceğim başka bir yenilik yok. Bu kadar. İki karakter, iyi bir senaryo modu, yeni birkaç ekipman, sisli ve kirli Londra ve yetenek ağacı...
Oyunun ana teması artık çok yorulmuş durumda. Desmond Miles'ın dahil olduğu kısımdan sonra ciddi bir tema sorunu yaşanmakta. Abstergo artık o kadar gizemli değil, Assassin's Creed ve barındırdığı öğeler artık gizemli değil. Anlamlı bir savaş ama merak duygum biraz örselenmiş durumda. Belli şeyler o kadar hızlı tüketildi ki artık ciddi bir hikaye sorunu yaşanıyor. Unity bunu biraz aşabilmişti ama o da teknik anlamda her şeyi eline yüzüne bulaştırdı.
ŞŞt! Doge, naber? Geçen Nejatı gördüm, seni sordu.Grafikler bana bariz bir biçimde yetersiz geldi. Ciddi bir kaplama kalitesizliği mevcut. Şehir hayatı, Londra silueti dendi mi akan sular durur ama detaylara indiğimizde ciddi bir kalite sorunu var. Karakter modellemeleri ve ağız senkronizasyonları o kadar başarılı ki kaplama sorununa fazla takılmıyorsunuz.
Son eleştirimse "Gizlilik Modu" için gelsin. bir önceki oyunda sadece "eğilme" anlamına gelen gizlilik şimdi kapanıp/açılabilen özel bir mod olmuş. Çok güzel düşünülmüş, son derece yararlı bir mod. Eski haline dönen Eagle Vision ile müthiş uyumlu olabiliyor ama Ubisoft'a şunu demek istiyorum: "Yahu 20 oyun sonunda anca mı aklınıza geldi?"
Tamam, asıl eleştiri bu değil. Evie'nin moda girmesinde sorun yok. Kapüşonunu kafasına geçiriyor veya çıkarıyor. Jacob ise gerçekten anlamsız bir animasyona sahip. Şapka ona ayrı bir hava katıyor kabulümdür ama her seferinde şapka çıkar, kapüşon tak nasıl bir animasyon mantığıdır? O kadar komik görünüyor ki anlatamam. Ayrıca daha fazla dikkat çektiği de aşikar.
Peki, Assassin's Creed: Syndicate uzun yıllardır beklediğiniz o Assasin's Creed oyunu mu? Bu duruma göre değişebilir. Evet, uzunca bir süre sonra çıkan ilk "adam akıllı ve tam" AC oyunu ama konseptin artık ne kadar zorlandığını oyunu oynadıkça fark etmeye başlıyorsunuz. Ubisoft ileride Syndicate'in üzerine koyduğu değerlerle Assassin's Creed'i gerçekten ileriye taşıyabilir ama asıl soru: Bunu gerçekten yapabilecekler mi?
AC mantığı güzel hikaye güzel görsellik ve bize sunduğu oynanış güzel kendine has temeli var her seride buna tanık olduk Yapay zekasına alışmak gerekiyor tabi oyundaki detayları düşünürsek ileri bir yapay zeka bu detayları sunamazdı Seriyi sevmiyorum Syndicate oynayın yapay zekayı unutturur deneyin)
Oyun için varsa yoksa ezik yada Altair o dönemi ne kadar güzel yada çirkin tasarladığına dair yada tarihi kişileri hiç konuşmamış derdiniz ya grafik ya ezio ben her assassin's creed serisinde eğlendim bu detaylara bakarak çünkü o tarihi yaşatıyorlar ve görevler syndicate bir amacı var
Londra kimin olacak? Asıl soru bu!
