Ace Combat: Assault Horizon

Yeni Ace Combat, bir türlü rahat oturamamış. Halbuki o kadar etkileyici materyal ve reklam boşuna mıydı? Aslında tam olarak boşuna değil, ancak Assault Horizon biraz ruhsuz. Sinematik anlatım insanı bir yandan film havasına sokarken, diğer yandan kolay ve tekrarlayan oynanış biraz can sıkıcı. Demoyu denediğimde, “E3 demosu bu oyun daha cilalanır” diyordum. Aslında cila atılmış, ancak birkaç kat değil, sadece bir katta kalmış.

Havada infilak zamanları

Birçok savaş uçağı, bombardıman uçağı ve helikopterler bizleri bekliyor. Havada zafer nidaları atıp, rakipleri düşürmek, yeri geldiğinde yerdeki hedefleri ateşe tutmak lazım. Bunu yapması oldukça kolay. Eğer ki Assault Horizon’dan bir simülasyon olmasını bekliyorsanız, yanlış adrestesiniz demektir, çünkü arcade bir oynanışa sahip. Uçak füze yese, hatta burnunun üstüne son sürat yere düşse bile çok kolay patlamıyor. Su üstünde taş kaydırma gibi, sekiyor ve yeniden havalanıyor. Tamam arcade olabilir, ama hiç değilse yere hızlıca çarptığımızda patlasak ne olacak? İşte bu durum biraz atmosferi boğuyor. Hasar alsak bile yeniden eski halimize geri dönüyoruz, otomatik olarak yenileniyoruz .

Assault Horizon, arcade yönleri biraz daha kendine doğru çevirmeyi bilmiş. Dogfight modu var (Kısaca DFM). Havada düşmana iyice yakınlaşınca ekranda yeşil bir halka çıkıyor, tetik tuşlarına basınca DFM aktif oluyor ve kamera bu sırada olayın içine daha da yaklaşıyor. Eğer rakibin takibini de daha iyi yaparsak, renk kırmızıya dönüyor yani kilitleniyoruz ve sonrasında füzeler düşmanda patlıyor. DFM’de sadece biz değil, bizi de çok güzel şekilde kilitliyorlar. Bu gibi durumlarda havada manevralar yapıp kaçmaya çalışmak gerek. Zaten hızlanıp, farklı açılardan manevralarla bu durumu yırtabiliriz.