Yaşı 25'i geçmiş oyunculardan sık duyduğumuz cümlelerden biri "Oyunlar eskisi gibi değil," serzenişi son yıllarda daha fazla hak kazanmaya başladı. Eskinin o sade saf aksiyon dolu, oynaması, öğrenmesi, eğlenmesi kolay yapımlar, yavaş yavaş yerini içerisinde onlarca mekanik bulunduran, öğrenmesi saatler süren, eğlenmek için oyuncudan da bir efor bekleyen yapımlara bıraktı. Artık oyunu açayım, elime klavye/mouse'umu, gamepad'imi alıp zevkten dört köşe olayım devri bitti diyebiliriz. Ancak, özellikle Nintendo tarafından bu kültür nadir de olsa karşımıza çıkabiliyor. Sanıyorum ki Japon'lar, oyunları büyük çoğunlukla eğlence aracı olarak görmeye devam ediyor. İşte bu kültürün ve saf aksiyonun bizlere sunulduğu son örneklerden biri de Ace Combat 7: Skies Unknown oldu.
Öncelikle baştan belirteyim, serinin önceki oyunlarını, bir konsol oyuncusu olmadığım dolayısı ile oynama şansına erişemedim. Bu yüzden bu inceleme serinin incelemesi ve Ace Combat 7 ile karşılaştırılması üzerine değil, safi olarak Ace Combat 7'ye odaklanacak. Ancak yaptığım ufak araştırmalar sonucunda Ace Combat 7'nin 6'dan ziyade Ace Combat 4 ve öncesine benzediğini söyleyebilirim. Bu oyunları oynayanlar demek istediğimi anlayacaktır.
Öncelikle Ace Combat 7'nin kesinlikle bir simülasyon oyunu olmadığını belirteyim, bu oyunda görsellik haricinde bir tutam gerçekçilik arayanlar, hayal kırıklığına uğrayacaktır. Ace Combat 7, tamamen arcade mekanikler üzerine kurulmuş, sadece eğlenceye odaklı, eski arcade kabinlerdeki tadı verebilen, ancak hikayesi ile de bizleri etkileyebilen bir yapım.
Ace Combat 7 eğlenceli oynanışı, etkileyici grafikleri ve hikayesi haricinde bizlere farklı birşey vaadetmediği için, hikaye tarafında sizlere en ufak bir spoiler dahi vermeyeceğim. Ancak bütün hikaye Ace Combat evrenindeki hayali iki dev ülke olan Osean Federation ile Kingdom of Erusea arasındaki savaşı konu alıyor. Seriyi bilmeyenler için Osean Federation'ı ABD, Kingdom of Erusea'yı ise Rusya yerine koyabiliriz. Oyunun tüm hikayesi, bölümler arasında gösterilen ve CGI olarak hazırlanan ara sahneler ile anlatılıyor, şahsen bu CGI'ların kalitesini oldukça beğendim, seslendirme ve hikaye işleyişi de oyuncuyu yormadan, sade bir şekilde anlatılmış. Ortalama bir İngilizce ile dahi oyun rahatlıkla anlaşılabilir. Genel olarak hikayenin kalitesi ise bu tip bir oyuna göre fazlasıyla sürükleyici. Hikayeyi destekleyen orkestral müzikler ise şahane olmuş. Zaten Ace Combat serisinin müziklerinin şanını daha önce duymuştum, yeni oyun ile birlikte bire bir deneyimlediğimde övgülerin haklılık payını da anlamış oldum.