Artılar
Geniş ve son derece detaylı bir oyun dünyasına sahip. Atmosfer olarak alanın en iyilerinden biri. Çatışma mekanikleri olmuş. Crafting sistemi adeta ayrı bir oyun.
Eksiler
Hatalar sinir bozucu. Bazı hatalar oyun ilerlemenizi bile yok edebiliyor. Karakterin konuşması sizi oyundan koparabiliyor. Yapay zeka bazen gerçekten sapıtıyor.
Özel İnceleme
Emin Çıtak13.11.2015 - 14:33
Toz yutmaya hazırsanız...
Bir inceleme editörü olmak bazen acı verici olabiliyor. Bir oyundan ne kadar etkilenirseniz etkilenin ortadaki gerçeği görmezden gelmemeniz gerekiyor. İstisnalar kaideyi bozmasa da asla istisna olmamalı.
Söz konusu oyun, benim 15 senemi esir alan Bethesda Game Studios'tan çıkmış olsa bile. Hatta beni yazı yazmaya iten oyunları yapmış olsalar bile... Yine de bu Fallout 4 incelemesinin şu ana kadar yazılmış olanlardan çok daha farklı argümanlar içereceğini de belirtmem gerekiyor. Her şeyden önce biraz geciktiğim için de özür dilemem gerekiyor. 12 gündür aralıksız olarak Boston'ı arşınlamış olamama rağmen her gün kafamdaki düşünceler yerlerini yeni olanlara bıraktı. Bazen puanı çok düşürdüm, dedim "Olmadı Bethesda!", sonra dizime ok yedim.
Size söyleyeyim, iyi ki o oku yedim...
Evet, Fallout 4 dibine kadar Bethesda oyunuydu. Sizi 10 saatin sonunda da 500 saatin sonunda da şaşırtabilecek büyülü bir serüvendi. Hataları bu kez göze parmak olmasa daha iyi olurdu ama yazının daha başından sıkıcı noktalara değinmek istemiyorum.
Ama unutmamak gerekiyor. Fallout 4, firmanın bir önceki oyunu The Elder Scrolls V: Skyrim gibi her bünyede benzer etki yaratamıyor. Yani ben burada ne yazarsam yazayım "Meh" deme ihtimaliniz bulunuyor.
Yıllar boyunca arkadaşlarım, editör tanıdıklarım, okurlar hep bana "Abi ne buluyorsun bu adamların oyunlarında?" diye sordular. Bakın, çok açık konuşacağım. Hataları ne olursa olsun Fallout 4 çok önemli bir Bethesda geleneğini devam ettiriyor.
Haritanızda bir görevi işaretliyorsunuz ve yaklaşık iki saat sonra kendinizi bambaşka bir yerde can havliyle mutant ayılardan kaçar halde buluyorsunuz. İşte Bethesda'nın gücü budur arkadaşlar. Açık dünya oyunu böyle bir şeydir. Ne yalan söyleyeyim, son yıllardaDragon Age: Inquisition ve The Witcher 3 birbirine temel olarak benzer açık dünya modelleriyle piyasaya sürüldüler. İki oyunu da oynarken inanılmaz keyif aldım ama bu oyunların senaryo nedeniyle sunduğu açık dünya görece "kısıtlıydı". Harita üzerinde soru işareti avı açık dünya gibi hissettirse de anlamı tam olarak karşılamıyordu.
Oyunun karakter yaratma ekranı tek kelimeyle: NEFİS!İşte Fallout 4 pürüzsüz, saf, tertemiz bir açık dünya. Eğer içinizde biraz da olsa keşfetme heyecanı varsa Boston sizin için biçilmiş bir kaftan. Terk edilmiş gibi görünen yerleşim yerleri (Raider'lar gelene kadar), çürümeye yüz tutmuş fabrikalar, süper marketler... Kendinizi kıra, bayıra vurup Boston'ı dolaşmaya başladığınızda bir kaç saat içinde çok önemli bir şeyi fark ediyorsunuz: Fallout 4 sadece bir arayış üzerine yazılmış. Sürekli arıyorsunuz. Eski dünyanın kalıntıları içinde attığınız her adım, sizi hem geçmişle hem de gelecekle birleştiriyor.
Oyun aynı zamanda bu arayışı destekleyen bir senaryoyla karşımıza çıkıyor. Fallout 4 ile ilk kez nükleer felaket öncesinde oyuna başlıyoruz. Eh, bu kadarı spoiler/sürprizbozan sayılmaz çünkü Bethesda defalarca kez bunları bize gösterdi. Oyunun karakter yaratma kısmı felaket öncesi dünyada geçiyor ve son yıllarda gördüğüm en eğlenceli karakter yaratma sekansını size yaşatıyor.
Karakter yaratma bölümü kesinlikle bugüne kadar gördüklerimin en iyisi. Hem özgür yapısı hem de bunu size harika bir şekilde sunmasıyla hayli beğenimi kazandı. Her şeyden önce çok organik bir şekilde ilerliyor. Karakter modellemeler "halen" biraz olmamış gibi dursa da Fallout 4 her Bethesda oyunu gibi sonuçla değil, gidişatla kazanmış bir firma.
Karakter yaratma genel olarak çoğu oyunda sadece bir ekran sıfatındayken, Bethesda buna gerçek bir kişilik ve ayrı bir bölüm oluşturmuş. Fallout 4'teki ilk yarım saatiniz karakterinizi oluşturmakla geçiyor ve sürecin organikliği size bunu hissettirmiyor bile. Ardından malumunuz bombalar patlıyor ve dünya artık yaşanmaz hale geliyor. Stasis pod'larında geleceği oluşturması planlananlar çıktığında artık dünya bambaşka bir yer haline gelmiş oluyor.
Bethesda yeni döneme uyum sağlamak için hayli yenilik yapsa da çok önemli bir detayı atlamış. Şimdi bahsedeceğim bölüm aynı zamanda Fallout 4'ün en büyük, en affedilmez eksisi olma özelliğine sahip. Bu konuda şaka yapmıyorum ve empati duygusunu benden söken Bethesda'ya halen kızıyorum.
Fallout 4'te ilk kez ana karakterimiz konuşuyor. Şaka gibi ama gerçek. Son derece güzel seslendirilmişler ve karakterimizin yaşadığını daha bir anlıyoruz ama...
Artık o Vault'tan çıkan kişi biz değiliz. Artık bizim tepkilerimiz, bizim heyecanımız ve bizim isteklerimiz yok.
Herkes konuşmayan ana karakter ve yazılı diyaloglardan sıkılmış olabilir ama bu insanların içinde Bethesda hayranlarının olmadığına eminim. Fallout'ta Vault'tan çıkan kişi bir başkası olunca oyuna gömülmeniz, kendiniz gibi hissetmeniz inanılmaz zorlaşıyor. Her diyalog sekansında yapılan yeniliği takdir etsem de, çabayı görmezden gelmesem de rahatsız oldum. Diyalog seçeneklerinde sıkıntı yok, gidişatta da yok, sorun o kişi değil kendim olmak istemem. Yoksa diyaloglar belli bir noktadan sonra arap saçına dönüyor. Başta az sayıda gibi görünen diyalog seçenekleri konuşmanız ilerledikçe açılıyor ve size tonlarca farklı seçim sunuyor.
Sadece bir başkasının konuşması sizi gerçekten rahatsız edebiliyor. Elbette bazı oyuncular durumun böyle olmasını normal karşılayacaklardır ama yıllar boyu bu adamların yaptığı oyunlarda "o kişi" olduktan sonra bana başka bir karakterin dayatılması hoş durmuyor. "Eh, Witcher'da da Geralt var!" diyenlerdenseniz, durum gerçekten farklı. Evet, orada baş karakterimiz Geralt ama oyunun tüm gidişatı zaten Geralt karakteri üzerine kurulu. Ayrıca Geralt of Rivia edebi bir alt yapıya sahip olduğu için oyun dünyasının görebileceğiniz en güçlü karakterlerinden biri. Anlayacağınız Bethesda'nın empatiyi böylesine sınırlamış olması pek hoşuma gitmedi.
Power Suit'i oyunun başında edinsek bile onu geliştirmek saatler alıyor.Diyalog sistemi ve karakterin etkileşim sınırı Fallout 4'ün güçlü yanlarından biri olmayabilir ama oyun saatleriniz ilerledikçe büyük bir bağımlılığın pençesine düşüyorsunuz. Eğer detaycılığın dibini görmek, her yeri doyasıya keşfetmek ve saatler sonra bile şaşırmak istiyorsanız doğru oyunu seçtiniz. Fallout 4 size bugüne kadar göreceğiniz en zengin açık dünyalardan birini sunuyor. En son bundan 4 yıl önce Skyrim ile yaşadığım hissiyatı bir kez daha yakaladığım için inanılmaz sevindim. Ben bir göreve gitmek, soru işaretleri toplamak istemiyorum. Eğer bir oyun bana açık dünya sunuyorsa, herhangi bir koşula bağlı kalmadan doyasıya keşfetmek istiyorum. işte Fallout 4 bunu net bir şekilde verebilen yegane yapım.
Sadece keşfetmekle de olmaz, bu keşiflerin ana amacı sınırsız bir yağmalama operasyonu. Fallout 4, aynı zamanda detaylı bir Craft sistemiyle geldiği için oyunun birçok yerinde kendinizi belli parçaları ararken buluyorsunuz. Füzyon çekirdekleri için fabrikaları yağmalıyor, önemli defans sistemlerini geliştirmek için telefonların içindeki devreleri sökmeye uğraşıyorsunuz. Kısaca oyunda senaryo, yan görev gibi önemli parçalarla ilgilenmeseniz bile gözle görülür bir ilerleme kaydedebiliyorsunuz. Bethesda'nın uzun yıllar uğraş verdiği "özgür oyun" kavramı Fallout 4 ile resmen zirve yapıyor.
Oyunun barındırdığı sürpriz hissini sürekli koruması gerçekten harika bir özellik. Fallout 4 ne kadar hatası olursa olsun, tanımlanamaz ama bir o kadar da bilindik bir bağımlılık etkisine sahip. Yıllarını Bethesda Game Studios'tan çıkan oyunlara harcayanlar ne demek istediğimi çok iyi anlayacaklardır.
Önceki paragraflarda açıkladığım gibi oyunun geneli tamamen özgürlük üzerine kurulu. Belli bir metaya bağlı kalmadan her şeyi kendi istediğiniz gibi yapabiliyorsunuz. Hatırlarsanız Elder Scrolls V: Skyrim ile birlikte oyuncuları belli yetenek (skill) ağacına hapsetme tamamen tarihe karışmıştı. Hardcore RPG hayranları oyunların bu şekilde bağlı olduğu köklerden ayrıldığını düşünebilirler ama ben tam tersini düşünüyorum. İşin özü tamamen "olmak istediğimiz kişi" olmakken insanları kurallara bağlamak ne kadar doğru. Ha, bu noktada Rol Yapma Oyunu kavramını da tartışabiliriz ama inanın yeri değil. Bence her diğer şey için RGP oyunları da kişilerin tercihlerine bağlı gelişmelidir. Rol yapmak sadece belli diyaloglara cevap vermekten ibaret olmamalı. "Olmak" da bir rol yapma çeşididir ve bence Rol Yapma'nın en güzel halidir. Bu noktada benim Bethesda'ya en çok kızdığım şey söylediğim gibi karakteri konuşturması ve bizi belli noktalarda oyuna yabancılaştırması.
Eğer doğru yetenekleri açarsanız bir noktada harika silahlar üretmeye başlıyorsunuz.Bahsettiğim özgürlük yeteneklerin tamamında da geçerli durumda. Her seviye atladığımızda bir adet yetenek puanı kazanıyoruz ve bunları Pip-Boy'un karakter menüsünden (harika hazırlanmış) dağıtabiliyoruz. Yine Sykrim'de olduğu gibi buraya da inanılmaz bir özgürlük konsepti hakim. S.P.E.C.I.A.L'ın yıldız seviyesine göre alt bölümden istediğimiz gibi bir karakter oluşturabiliyoruz.
Gelişim oranımız kazandığımız seviyelerle belirlendiği için kendinizi sürekli bir arayış içinde bulabilirsiniz. Kendinize ait bir karakter modeli oluşturmak için birden fazla oyun açacağınızın garantisini verebilirim.
Özelleştirme ve geniş özgürlük, silahlar ve diğer her şeyde kendini göstermeyi başarıyor. Oyunda inanılmaz bir craft sistemi var. Elinizdeki silahları tamamen farklı bir şekilde modifiye edip, onları yeteneklerinizle uyumlu hale getirebilirsiniz. Küçük bir av tüfeğini, bulduğunuz modifiye parçaları ve Gun Nut gibi yeteneklerinizin seviyesi sayesinde 100'lerce metreden tesir eden canavarlara dönüştürebilirsiniz. Aynı şey oyunun hemen başlarında(!) bulacağınız Power Suit için de geçerli.
Bazı oyuncular Power Suit'in oyunun hemen başlarında edinilebilmesinden dolayı rahatsız olsalar da, o zırhı tesirli kullanabilmeniz için hayli zaman geçmesi gerekiyor. Yani edinmeniz önemli değil, kullanmaya başlamak için hayli kaynağa ihtiyacınız var. Bunun için de bol bol yağma yapmalı ve bölgelerinizi geliştirmelisiniz.
Rol yapmak sadece belli diyaloglara cevap vermekten ibaret olmamalı. Olmak da bir rol yapma çeşididir.
Eğer Power Suit'i hemen başlarda kullanmaya başlarsanız zaten görev bölgesine gelene kadar çekirdeğin enerjisini tüketmiş oluyorsunuz. Yani Power Suit'e sahip olmakla onu kullanmak bambaşka iki şey. Ha Power Suit'i rahatça kullanmaya başladıktan, sağlam modifiye uyguladıktan sonra Legendary (sağlık barlarının yanında kuru kafa olanlar) düşmanlar karşısında bariz bir rahatlama yaşıyorsunuz. Yüksek zorluk seviyelerinde daha doyurucu eşyalar düşüren bu düşmanlarla oyunun başlarında kapışmak zaten intihar demek.
Yine bir Bethesda sistemi olan güvenli evler Fallout 4'te de yerlerini alıyorlar. Bu sefer çok büyük farklarla geliyor, hatta tek başına oyun oluyor orası ayrı. Bulduğunuz her materyalin işinize yarayacağını unutmayın. Çünkü Fallout 4 post-apokaliptik birThe Simstecrübesini de oyunla birlikte getiriyor. Oyunun hemen başlarında Sanctuary bölgesinde yapacağınız mini görevlerle alıştığımız ev sistemi gerçekten bambaşka bir havaya sahip. Nükleer felaketin ardından yeniden yeşeren medeniyetin tohumlarını attığımızı hissediyoruz. İnsanları bölgelere gönderiyor, savunma sistemleri kuruyor, daha yaşanabilir bir ev yaratmak için elimizden geleni ardımıza koymuyoruz.
, Bethesda oyun içinde bizi meşgul etmek için elinden geleni yapmış. Tüm bu "tek başına oyun" olabilecek özelliklerin bir araya geldiğinde yamalı bir bohça gibi değil tam bir oyun olarak görünmesi gerçekten harika bir şey.
Diğer bir merak edilen konuysa elbette oyunun çatışma mekanikleriydi. Fallout'un Bethesda eline geçmesinden sonra yalan söylemeyeyim en beğenmediğim şey hep çatışmalar olmuştur. Nasıl desem, olay gerçek zamanlı bir FPS'e döndüğünde hep biraz sırıtıyordu. Bu Bethesda'nın yaptığı ikinci Fallout oyunu ve Fallout 4'ün çatışma mekanikleri bu sefer vuruş hissiyatı vermeyi başarıyor. Elinizde tuttuğunuz silahın gücünü tam olarak hissedebiliyorsunuz. Yapımcılar bu işin üstadı id Software'dan mekanikler için hayli yardım almışlar, çok da iyi yapmışlar. Aynı zamanda silahlar arası farklı net bir şekilde hissettirmeye başaran Destiny'den de bolca ilham almışlar.
Attack Point (AP) kullandığınızda (V.A.T.S) geçmişten farklı olarak bu sefer oyun tamamen durdurmuyor ve dayanıklılığınızı da etkiliyor. Hal böyle olunca çatışmalar -özellikle- oyunun başlarında öldürücü olabiliyor. Elbette herkesin düşüncesi farklıdır ama ben oyunlarda gerçek zamanlı sistemleri her zaman daha çok severim. Eh, boşuna Dark Souls ve Bloodbornegibi oyunlara zamanımı gömmüyorum. Sıra tabanlı bir sistem daha taktiksel bir oyun yapısı sunarken, geçek zamanlı oyunda her zaman çabuk düşünmeniz, en az hatayla oynamanız ve doğru kararları vermeniz gerekiyor.
Belki grafikler değil ama ışıklandırma harika olmuş.Düşmanlarınız doğal olarak zorluk seviyesine göre daha fazla vuruyor ve farklı taktikler uyguluyor ama yapay zekaları oyunun hatalarından nasiplendiği için genelde bu çok büyük bir problem olmuyor. Evet, oyun zor ama bazı noktalarda hem dostlarınızın hem de düşmanlarınızın yapay zekası sizi çıldırtabiliyor. Oyun açılmaya, siz de ekipman olarak esnek hale gelene kadar aynı taktikle oynuyorsunuz. Köpeği veya yancını aralarına sal, ardından o yorgun düşene kadar düşmanlara saldır. Oyunun yapay zekası bazen çok dengesiz davrandığı için size garip oyun anları sunabiliyor.
Her şeyi kendiniz yönetebiliyorsunuz ve ne isterseniz onu yapabiliyorsunuz ama oyunda yönetemeyeceğiniz çok önemli bir sorun var: Hatalar. Fallout 4'ün aşırı bug'lı ve glitch'li olmasını zaten bekliyordum. Böylesine devasa bir özgürlükte hataların da beraberinde gelmesi elbette kaçınılmaz bir durum ve yine belli oranda tolere etmeye hazırdım. Ama ünlü asansör hatası (aklıma Half-Life 2'nin kopya koruma sistemi geldi) gibi birçok hata sizi oyundan bir anda uzaklaştırabilir. Geçmeyen alt yazılar, gelmeyen alt yazılar, bir anda sapıtan ve diyalogdan soğutan kadraj, ağaçların arasına sıkışma, yağmanızı (loot) vermeyen Legendary düşmanlar derken bir kez daha Bethesda Bug Fest ihtişamıyla geri dönüyor. Evet, bunların hiçbiriyle karşılaşmama şansınız da var ama karşılaştığınızda inanılmaz mutsuz olacağınızı garanti edebilirim. Bethesda'nın şu dönemden sonra geri dönüşlere anında tepki verip oyunu iyice temizlemesi gerekiyor.
Grafiklerse belli bir kesimi mutlu edecekken, bazı oyuncuları hiç mutlu etmeyebilir. Ben kendi şahsım adına konuşursam, karakter modellemeleri dışındaki her şeyi çok beğendim. Grafikler yeterince detaylı ve konsolun kapasitesini doğru şekilde kullanmak üzerine kurulu. Bazı sahnelerde oyun 30fps'in altına düşebiliyor ki şimdilik bununla ilgili de ciddi bir sorun yaşamadım. Ama ön yargılardan sıyrılıp, çorak topraklarda gezmeye başlayınca, Boston'ın detaylara önem veren görselliği sizi kendine çekiyor. Oyun içindeki her bir binanın, her bir yerleşim yerinin bir hikayesi var ve bunu size sadece göstererek bile anlatabiliyor. "Bir oyun için asıl başarı budur." deyip, kendi köşeme çekiliyorum.
Geçek zamanlı oyunda her zaman çabuk düşünmeniz, en az hatayla oynamanız ve doğru kararları vermeniz gerekiyor.
Seslendirmeler bu kez 13 kişiye değil, daha fazla insana yaptırıldığı ve sinematik anlatıma geçildiği için son derece şık duruyor. Eh, bunların üstüne harika soundtrack'leri ve atmosfer seslerini ekleyince Fallout 4 hem gözünüze hem de kulağınıza iyi geliyor. Tabii kayanın içine sıkışıp, bir önceki kayıttan başlayana kadar.
Geldim yine son sözlere; Fallout 4 harika bir oyun. Bu kadar. Alın, oynayın ve oynatın. Kendinizi çorak topraklarda unutmaz bir serüvenin içinde bulun. Ama keşke oyunun parlayan yönlerini gölgeleyecek yapay zeka sorunları, diyalog sahneleri olmasaydı diyorum. Ama tüm bunlar Fallout 4'ün kötü bir oyun olduğu anlamına gelmiyor. Aksine yılın en iyi oyunlarından biri!
İKİNCİ GÖRÜŞ (Furkan Sakoğlu)
Öncelikle şunu belirtmem gerekiyor ki Fallout incelemesi konusunda Emin'le aramızdaki aylar süren savaşın galibi, benim bilinçli bir şekilde geri çekilmem ile Emin tarafından zafer ile sonuçlandı. Tabi o oyunu yazmak ile meşgulken ben keyfini sürmeye devam ediyordum. Ehe... (Star Wars her zaman en büyük kozum oldu. Yalan atıyor -Emin)
Fallout ile aramda, saklayamayacağım bir bağ mevcut. Şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki, Fallout 4, çok uzun zamandır, beni kendini oynatmak için sabırsızlaştırabilen tek yapım oldu. Fallout'un bendeki yerinin bu kadar derin olmasının sebebi, belki Post-Apokaliptik yapımlara olan tutkum, belki de kendi hikayemi yazabilme şansını, bana en çok veren yapımın Fallout olması olabilir. (Bence kendi de mutant, o yüzden -Emin)
Oyun çıkar çıkmaz saatler boyunca yalnızca etrafı dolaştım, haritanın neredeyse her köşesinde bulunan inanılmaz detayları inceledim, ayrıca her pikselin sanat akan bu yapım, üzerinde harcanan emeğe şahit olmam ile tüm eksilerini rafa kaldırtmayı başardı. Şunu çok iyi bir şekilde biliyorum ki, Fallout 4 kusursuz bir yapım değil, ama ne olursa olsun, sunduğu atmosfer ile, insanoğlu olarak, bizlerin güç karşısında nasıl bir tutum sergilediğimize tuttuğu ayna ile, gelecek ve geçmişi müthiş bir ahenk ile harmanlamayabilmesi ile, her karakterin arka planındaki hikayeyi, bizlere merak ettirmeyi başarabilmesi ile, bize sunduğu seçimler ile, bir oyun içerisinde gerçekten özgür olduğumuzu hissettirebilmesi ile, muhteşem müzikleri, olağanüstü ışıklandırması, sürprizleri, hikayesi, ve tabi ki ismi ile, benim için yılın en iyi oyunu değil, yılın en iyi sanat eseri olmayı başardı.
Umuyorum ki Bethesda, kısa süre içerisinde yapacağı güncellemeler ve DLC'ler ile bu dünyayı genişletir, bizleri de yıllar boyunca kendisine esir etmeyi başarabilir. Ne diyeyim, Fallout 5 çıkana kadar, en iyisi bu! (Puan: 9.5)
Haksızlık edilmiş. Belki eski versiyon ya da patch'siz halini oynamış olabilir ama bu kadar hata yok arkadaşlar. Gidip New Vegas'a 90 verip buna 89 vermek adil olmamış. Okurken üzüldüm, çok hata var kısmını okuyup oyunu yüklemeyenler için. Hatalar abartılmamalıydı. Kesinlilkle Fallout oyunu bence!
EĞER BİR FALLOUT OYUNU ARIYORSANIZ KESINLIKLE UZAK DURUN. Neden uzak durmanız gerektiğini çok çok aşağılarda anlatmıştım ama bazı çocuklar şu oyuna laf kondurmamak için herşeyi yaptılar. Aynı şeyleri tekrar tekrar yazmak istemiyorum. Yaklaşık 700 ileti var aşağılarda. Siteyi az biraz takip ediyorsanız bazı isimleri ilk kez gördüğünüzü fark edeceksiniz. O kişilerin iletilerine baktığınız zaman ise bir paralellik göreceksiniz. Yani biri gider ısmarlama üye getirir, diğeri 20 hesap açar. Bir diğeri onaylanmak için sürekli çırpınır. Istediklerini yazsınlar ben buna karışamam ama seviyeyi korumak da en az okurlar kadar editörlerin de işi. Enerjilerini böyle boş işlere harcamak istemiyor olabilirler ama en azından bir iki ufak adım atsalar bizim için yeterli olabilirdi. Oyunun satış rakamları, ilk günkü oyuncu sayıları filan aklınızı karıştırmasın. Bu bir Fallout oyunu değil. Şimdi burada eksiklikleri sayardım ama kaç ay geçmiş, öğrenmişinizdir artık. Ben en son GOTY olacak diyenlere gotymle gülüyordum(la güzel espri yalnız bu hemen saldırmayın). Tabi bu ileti sadece kişisel görüş içermektedir. Uyup uymamak sizin elinizde.
Bu oyun için Yan görevlerin oyunu var derlerdi, az bile demişler...ortada nerede ise oyun yok, oğul shaun'u enstitüde bulmak için birkaç ana görev yapıyoruz yaklaşık 25-30 level de senaryo bitiyor...ondan sonra sürekli aynı ,birbirine çok benzer sonu gelmez yan görevler... belirli bir zaman sonra sıkmaya başlıyor...misal 56. levelde oyunu sildim iki tane zırhı (t61 ve x1) tüm geliştirmeleri yaptım, silahlar keza öyle ve sildim...kendinizi atölyeye malzeme taşıyan hamal gibi hissediyorsunuz, ha bire malzeme topla...oyunda o kadar çok geliştirme var ki silah çeşitliliği..envanter bolluğu atmosfer, mekanlar müthiş...bir nükleer saldırı olsa herhalde ancak o kadar benzer ortam olurdu diyebiliriz...keşke senaryo da oyundaki diğer şeyler kadar iyi ve uzun olsa ve yan görevler senaryo ile beraber devam etse...daha önce fallout new vegas oynamış biri olarak fallout 4 bence o kadar çok puanı hak etmiyor...her şey grafik değildir...
Oyunun karakter yaratma ekranı tek kelimeyle: NEFİS!
