Brothers: A Tale of Two Sons Remake İnceleme

Brothers: A Tale of Two Sons Remake inceleme: Günümüz oyun sektörünün yepyeni furyalarından biri de eski ve efsane oyunlara remake ve remastered yapmak. Eskinin müthiş oyunlarını günümüz standartlarındaki grafiklerle ve daha modern dinamiklerle görmek hepimizin içindeki nostaljik hisleri körüklese de bu efsanelerle daha tanışmamış yaşı görece daha küçüklerin de bu efsanelerle tanışmasını sağlıyor. Tabi ki her mevzuda olduğu gibi bu mevzuda da iş bazen insanların nostaljik hislerini sömürmeye kayabiliyor. Gerekli gereksiz bir sürü remake ya da remastered görebiliyoruz.

Brothers: A Tale of Two Sons Remake inceleme

Kişisel fikrimce özellikle remake bir oyunu baştan inşa etmeli. Sadece grafik güzelleyerek piyasaya sürülen bir remake oyun, remake değil remastered oluyor. O grafikler ne kadar gelişirse gelişsin oynanışa bir şey katılmadıysa ve aynıysa orada bir isim hatası mevcut oluyor. Ya da firmalar yaptıkları işleri bu şekilde güzelliyor oluyorlar.

Çilesi Bitmeyen İki Kardeş

Elimizdeki oyun esasen 2013 yılında çıkmış ve çıktığı dönem anlattığı abi-kardeş dramıyla kalplerimize dokunmuştu. Annesini kaybeden iki kardeşimiz babaları da ölüm döşeğindeyken onu iyi etme macerasına çıkıyorlar ve bu yolda hem birbirlerine daha çok bağlanıyorlar hem de bu uğurda karşılarına çıkan engelleri aşarak babalarını kurtarmaya çalışıyorlar. Tabi anlatılan şey duygusal bir hikâye olunca bizim de bu aşırı sevimli iki karakter ile bağ kurmama ihtimalimiz kalmıyor ve onların başına gelen her durumda tıpkı bir yakınımızlarmış gibi duygu seline boğuluyoruz.

Oyunun hikâyesinden ziyade oynanış tarafı da hayli enteresan. Öncelikle belirtmeliyiz ki oyunu oynamak için bir gamepad şart. Klavye ve fare ile oynamayı denemedim ama Steam sayfasında belirtildiği üzere bir kontrolcü gerekiyor. Sebebi ise daha enteresan, oyunda aynı anda iki kardeşi de yönetiyorsunuz. Sağ çubuk büyük kardeşi yönlendirirken sol çubuk küçük kardeşi yönlendiriyor. Bu sayede kendinizle işbirliği yaparak bulmaca çözmeye çalışıyorsunuz. Düşününce garip ve zorlayıcı gelebilir ama alışması çok kısa sürüyor. Biraz kafa karışıklığından sonra hemen adapte oluyorsunuz. 

Oyunda başkaca bir mekanik de yok zaten tek yapmanız gereken karakterinizi doğru etkileşimli noktaya getirip etkileşim tuşuna basılı tutmak ve iş genelde bir şeyi taşı, şuraya tırman, şunu fırlat şeklinde olduğundan pek bir kafa karışıklığı bu açıdan söz konusu olmuyor. Günümüzden bakıldığında bunun bir eksi olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Oyundaki bulmacalara ve bölüm dizaynına yapımcı tarafından hiçbir iyileştirme yapılmamış.

Oyun tamamen çizgisel bir yapıda bölümler halinde ilerliyor. Yani iki kardeşle ilgilenirken yolunuzu kaybetmeniz pek olası değil. Oyun size pek bir özgürlük tanımıyor ve bulmacaları istenen yoldan çözmek zorundasınız. Bulmacaların birden fazla çözümü mevcut değil ve bu 2013 versiyonunda da böyleydi. Günümüzden bakınca her ne kadar eskimiş dursa da açık dünya ve aşırı geniş evrenlerden inanılmaz sıkılmış biri olarak bu durum bana ilaç gibi geldi.

Oyunun bir remake olarak en fark yarattığı kısmı ise kesinlikle görselliği diyebiliriz. Önceki oyun Unreal Engine 3 ile yapılmıştı. Remake versiyonu ise Unreal Engine 5 kullanarak hazırlanmış. Farkı iliklerinize kadar hissediyorsunuz desem yeridir. Gerçekten bu oyunun bu şekilde şahane gözükmeye ihtiyacı varmış.

Oyunun temelinde platform ve bulmaca öğeleri içerdiğinden her ne kadar buna bir remake dense de bu bulmacaların yine sinir bozucu olmadıklarını ve aslında bir revizyona ihtiyaçları olmadığını düşünüyorum. Yapımcı birkaç dokunuş yapsa iyi olurmuş ama dokunmaması kötü olmamış çünkü oyun zaten ufak bir alanda geçmekle beraber bulmacalar çok komplike değil. Odaklanmamız gereken şeyin bu oyun özelinde hikâye ve sunumu olduğunu düşünüyorum.

Sunum demişken bence oyunun sunumu harika ötesi duruyor. Üstünden 11 yıl geçmesine rağmen hala sinematikliğini ve dramını bize çok güzel yansıtıyor. Ayrıca belirttiğim üzere oyunumuzdaki ana karakterler inanılmaz sevimli. Üstüne de uydurulmuş bir dili konuşmaları bizi onların konuştuklarından ziyade jest ve mimiklerine daha fazla dikkat etmemizi sağlıyor. Haliyle karakterler gözümüze hayli tatlı geliyor. Oyunun renk paleti de bu bağlamda çok temiz bir seçim olmuş. Karakterlerin bu durumunu bize daha iyi yansıtıyor ve biz de böylelikle onlarla daha iyi bağ kurabiliyoruz. İsimlerini dahi bilmememize rağmen…

Sonuç

Brothers, orijinalinde de zaten çok hoş bir oyun. Eğer düz ilerleyen basitçe vakit geçirip kenara koyabileceğiniz bir dram hikâyesi arıyorsanız ve bunu cilalanmış harika grafiklerle görmek arzusundaysanız bu remake sizin için biçilmiş kaftan. Oyunu daha önce duyup oynamadıysanız ise buyurun bu remake bu macerayı tatmak için harika bir bahane.